Ramadan in Saoedie Arabie, het is begonnen

29-6-2014, het is begonnen de Ramadan. De maan staat als de bekende sikkel, en het is tijd voor de Ramadan. Er is bepaald dat de ramandan op 29-06-2014 zal beginnen. Al enkele weken wordt erover gesproken, wat het betekent, wat er gebeurt, hoe de Saoedisch ermee omgaan en wat het voor ons gaat betekenen.
Er zijn de afgelopen weken diverse directie mededelingen gedaan welke maatregelen er worden genomen en hoe we ons dienen te gedragen.

Ramadan is hier een serieuze aangelegenheid en niet iets wat ze er even bij doen. Het gaat voor ons verstrekkende gevolgen hebben. Het overtreden van de regels kan directe uitzetting betekenen, het is niet voor niks het zwaarst islamitische land ter wereld.

Wat zijn dan de regels in het algemeen:

• niet eten, drinken, en roken tijdens de dag;
• geen alcohol of andere verdovende middelen;
• geen sexuele handelingen;
• geen speeksel doorslikken;
• elke prayer naar de moskee gaan;
• aangepaste werktijden;
• na zonsondergang eten en drinken;
• aandacht voor de armen en minder bedeelden en deze uitnodigen en je eten met hen delen.

Dit is een korte opsomming maar in grote lijnen gaat het erom dat je in een soort van situatie terecht komt die de armen het gehele jaar hebben. Dat je deze maand nietig bent en deelt wat je hebt, dat je beseft wat je allemaal hebt als ramadan is afgelopen. Het is echt "vasten" wat men doet en daarmee gaan ze terug naar hun geloof en basis. Alle moslims doen er aan mee en het is voor iedereen verplicht. Ook voor buitenlanders is het verboden om te eten en te drinken gedurende dag. Er wordt geen uitzondering gemaakt en er staan straffen op als je gepakt wordt.  En hier ontstaat nu het probleem voor ons want wij zijn dit niet gewend en we werken gewoon door. De moslims hebben vanaf vandaag aangepaste werktijden gedurende de gehele maand van de ramadan. Overdag wordt er wel door hen gewerkt maar niet meer dan 6 uur en tussen 12.00 en 15.00 uur is het zelfs helemaal verboden om te werken.

Op kantoor is het voor ons nu even aanpassen.

• de watermachines zijn weggehaald;
• de koffie machine is weg gehaald
• we mogen geen eten in het zicht hebben liggen;
• we mogen niet eten en drinken gedurende de dag;
• er mag niet meer gerookt worden;

Er zijn wat oplossingen ingericht want er moet nog wel gewerkt worden en het werk gaat wel door, want de planning en de einddatum voor de metro verschuift helaas niet. We hebben een vergaderkamer moeten opofferen waar we het water en de koffie kunnen drinken. Uit het zicht van andere en het raam van de kamer is compleet afgeplakt. Het hok is vreselijk warm en met telkens te veel mensen in het te kleine hokje is het een verademing om weer achter je bureau te mogen zitten.
1 voordeel, je drinkt minder en er wordt daarom minder naar de toiletten gegaan die hierdoor substantieel schoner blijven. Het scheelt ook dat er minder mensen zijn want de moslims zijn er niet of met veel minder.

De wegen zijn ook gelijk een stuk rustiger overdag. Vooral 's morgen (zie foto's). s'avonds daarentegen wordt het langzaam steeds gevaarlijker omdat ze alleemaal als idioten naar huis willen vanwege de honger. Mede hierdoor gaan ze van links naar rechts en al slingerend over de weg. Een van de regels in deze maand is dat we zo min mogelijk op de weg zijn vanwege dit gevaar. Het is serieus.

Tussen de middag rijden we met de chauffeurs terug naar de compound en eten dan thuis. We hebben geen kantine en achter je bureau eten mag niet meer, daarbij komt dat alle restaurants dicht zijn en we dus nergens naar toe kunnen. 12 uur vertrekken we en om half twee zijn we weer terug op kantoor.

De winkels zijn wel gewoon open tussen de prayer tijden door. s'avonds zijn de restaurant wel open en mogen de moslims eten. We hebben het nog niet meegemaakt maar kennelijk zijn de restaurants dan volledig vol en had je echt van te voren moeten reserveren. s' nachts eten ze zich helemaal vol en wordt er gewerkt vanwege de verschoven tijden.

Nou dit is een eerste bericht over de ramadan. We hebben nog een hele maand te gaan. De kop is er af en we gaan het beleven.
Morgen mag ik mijn visa run doen naar Dubai, ook daar is het ramadan. Gelukkig kan ik terecht in het Atlantis Hotel Aquapark (palm eiland) en die hebben voor de toeristen de restaurants gewoon open voor lunch. Daar kan gewoon gegeten worden, dat scheelt. Aan het eind van de dag mag ik nog de Burj Khalifa op om van het uitzicht te genieten. Dubai ramadan zal het volgende verslag worden denk ik.

Ramadan Kareem !  ( goeie ramadan toegewenst)

voor de ramadan

 

 tijdens de Ramadan

 links en rechts

 verstoppen voor de ramadan

 Ramadan begint als de maan als sikkel verschijnt

USA embassy

De Nederlandse ambassade daar kom je natuurlijk niet zo maar binnen, daar moet je wel wat voor doen. Paspoort gegevens doorgeven, volledige naam en het land waar je vandaan komt dat zijn allemaal gegevens die worden gecontroleerd voordat je op de lijst komt voor de Nederlandse feestjes. De eerste keer wordt je paspoort gecontroleerd maar als je er eenmaal inzit loopt het altijd soepel door.
Nederlands, gemoedelijke, geen poespas en het is zelfs al zo erg dat de bewaking mij van de week bij mijn naam begroette ( ken de hele beste man niet, hahaha) tijdens de 1/8 finale tegens Mexico. Das ffff raar... " hello mister Ron, good evening". uuhhh (handje schudden). Blijkt dezelfde bewaker ook bij ons op kantoor te hebben gewerkt en omdat er veel bedrijven komen voor de afdeling Inkoop is mijn naam redelijk bekend geworden. Toch raar als je door de hekken en scanpoortjes loopt en je naam wordt genoemd. Anyway ik heb er een nieuwe vriend bij :-).

Nee dan de Amerikaanse ambassade. Je vraagt je af wat is daar dan te doen, nou dat zal ik vertellen en het is minder spannend dan je denkt. USA BBQ !. En dat wil je natuurlijk mee maken als je daar voor wordt uitgenodigd. Nou ja uitgenodigd, je mag dan kaarten kopen om er naar toe te gaan. En dan begint het................. SECURITY. de Yankees laten er geen gras over groeien en als je denkt dat je fff naar binnen loopt.. Wrong! we gaan samen de stapjes even doorlopen met elkaar.

1. een paar weken van te voren mag je je aanmelden voor de kaarten;
2. kleuren kopie van je paspoort maken en in 1 groep van alle genodigde aanleveren met het ingevulde formulier (persoonlijke gegevens);
3. een paar dagen voor de BBQ komen de kaarten, die op naam en paspoort nummer zijn uitgegeven. Met dikke letters staat erop dat de kaarten niet overdraagbaar zijn.
4. dan de dag zelf. We rijden naar Diplomatic Quarter waar alle ambassades zitten en komen bij de Saudi controle waar we worden aangehouden en niet door mogen. Kennelijk geeft onze chauffer de verkeerde antwoorden en we worden aan de kant gezet. Omdat ik voorin zit kan ik de uitnodigings kaart voor de USA BBQ laten zien en mogen we door. We laten in dit geval niet te veel merken dat we Hollanders zijn dat doen we al genoeg met het WK voetbal.
5. Eenmaal bij de USA embassy aangekomen kunnen we op circa 150m parkeren want de roadblocks zorgen er voor dat je verder kan. Lopen dus.
6. Bij de ambassade aangekomen mogen we in de rij gaan staan, aan de overkant van de straat en worden we 1 voor 1 naar de tafel geroepen die voor de ingang van de deur staat. Degene die ons aanroept is overigens een Amerikaanse soldaat weliswaar onbewapend maar de bevelen zijn duidelijk. Kort en krachtig en het werkt, iedereen luistert !
7. bij de tafel aangekomen mag je je kaart (op naam) laten zien en je paspoort overleggen. Je wordt opgezocht op de lijst en je mag dan naar de stalen deur met het kleine glazen ruitje. Hier achter staat weer een nors kijkende in uniform gestoken Amerikaan die bepaald wanneer de deur opengaat;
8. Eenmaal binnen is duidelijk waarom dat wat langer duurde, want in de ruimte waarin je terecht komt lijkt wel een soort vertrekhal(letje) op een vliegveld. Scanner apparatuur voor al je spullen. Alles afdoen en in het bakje voor door de scanner. Zelf mag je door de body scanner en natuurlijk ging bij mij de pieper af. O Ja, mijn riem. Vervolgens werd ik geheel gescand met een mobiele scanner en ik mocht even het T shirt omhoog doen om te zien of de riem echt "schoon" was. Hierna kon ik de andere spullen zoals horloges etc weer achter de scanner oppakken en mocht ik door de volgende stalen deur. Ook hier achter stond weer een man die door een klein raampje kijkt en die bepaald wanneer de deur open gaat;
9. maar goed deze ging vrij snel open want hierna komen we binnen de muren van het gebouw. Tenminste we lopen nu de garage in. We wachten nog even op de andere en zien dat de man achter de deur gewapend is met pistool, hand boeien en pepperspray, hij heeft korte mouwen en een aantal tattoo's, meer het type oude CIA agent die zijn dagen hier mag slijten. Make my day punk... hahahaha
10. we lopen naar de volgende hindernis. We moeten naar het binnen terrein(tuin) waar de BBQ is en worden nu geleidt door zwaar bewapende soldaten. Zij zorgen er voor dat de route duidelijk is en dat we niet verkeerd kunnen lopen. De heren zijn compleet uitgerust en inderdaad heeft het geen zin om " per ongeluk" verkeerd te lopen. Ze kunnen er wel om lachen. :-)  
11. de laatste etappe, we lopen de tuin in waar het al druk is en de sfeer is goed. Heel veel mensen en echt Amerikaans. Veel, groot, caribbean music en mega veel tafels met real american BBQ  food. Buffalo wings, KFC wings, Burgers, Corn, Coleslaw en een heus compleet gegrild varken met appel in de bek. Maar de belangrijkste etappe is toch wel " waar halen we de bonnen voor de drank". De bonnen zijn niet goedkoop maar een meevaller is dat alles maar 1 bon kost, of het nu bier is, whisky, rum cola etc.......  eerst even eten en dan maar eens een drankje scoren.

We hebben het gered, alle stadia doorlopen en de avond is begonnen. Onze vrijgezellen gaan aan de slag want er is genoeg te doen, hahahahaha het wordt gezellig en we naaien ze nog een beetje op. Uiteindelijk gaan we te gezellig de auto weer in om terug te gaan naar de compound. De volgende dag weer werken.

By the way: de ambassade uit was zo gepiept.
Helaas geen foto's vanwege de beveiliging dus jullie missen wel wat :-(  ;-)

WK 2014, wat eten de hollanders in het buitenland

18-6-2014, de tweede wedstrijd voor het Nederlandse elftal van het WK tegen Australie. Een belangrijke wedstrijd want winnen betekent bijna naar de 1/8 finale. Spanje hebben we een gigantisch pak slaag gegeven en de Spanjaarden op kantoor zingen dan ook een toontje lager. We voelen ons weer superieur in het voetbal en daar ligt dan ook gelijk het gevaar: Arrogantie.
Het gaat dan ook bijna niet goed tegen Australie als we pas in het laatste deel van de tweede helft 3-2 maken. Ja we zouden winnen, dat stond in de planning, gelukkig dus eind goed al goed, maar toch....ppffffffff.

Hadden we tegen Spanje een uitgebreidt buffet op de ambassade, vandaag zou het vanwege de aanvangstijd een klein buffet zijn met hapjes. Nou ik weet niet wat ze verstaan onder een klein buffet maar alleen de hapjes waren klein. De rest was weer way to much again..... TOP. Je hoefde echt niet van te voren te eten als je al het idee had dat het onvoldoende zou vullen. Ja ha, ....een bodempje is belangrijk he?, op de  feestjes van de NV Riyadh. Nou dat bodempje hebben we kunnen leggen.

Maar wat eet nou een Hollander daar zo in het buitenland??? Nou het liefst Hollandse kost net zo als onze buitenlanders in Nederland. We doen het echt niet anders, hahahaha. Bij de koffie op kantoor is er wel iemand die stroopwafels mee heeft, 's middags een zak drop uitdelen of haagse hopjes en op de feestjes is het Hollands frituren.
Omdat de wedstrijd leuk was maar de foto impressie het zelfde als tegen Spanje, vandaag een compilatie van wat er dan allemaal door heen gaat. Een vertrouwd gevoel...............

 tenue d'orange

 bitterballen met mosterd

 ballen on the move

 harinkje met ui

 frikandelletjes

 een dooie rauwe vis

 toetje na

 de bar is er klaar voor

 kibbeling en kip

 Cruijff 2031 bij het buffet

 

 

WK 2014 Spanje - Nederland

Vrijdag de 13e, een vrije dag voor ons en geheel in het teken van de voorbereidingen voor de wedstrijd Spanje tegen Nederland die we die avond op de ambassade zullen bekijken.
Op Koningsdag had de NV Riyadh het al gekondigd dat zeker de eerste 3 poule wedstrijden op de ambassade bekeken konden worden op een groot scherm. Natuurlijk slaan we dat aanbod niet af en ik heb me samen met 21 andere collega's opgegeven om de wedstrijd daar te bekijken. We konden de wedstrijd ook op de compound of op de Spaanse ambassade bekijken (ook op een groot scherm) echter zonder de erkende gele rakkers ;-) en laten ze die nu net wel hebben op de ambassade. Omdat de wedstrijd pas om 22.00 uur begint is deze eerste wedstrijd uitgebreidt met een goed buffet. De avond begint dan ook om 20.00 uur en we worden opgehaald door onze chauffeur om 19.30 uur op de compound.
Zelf heb ik Alejandro als gast uitgenodigd, een Spaanse projectleider bij ons uit lijn 6, en hij rijdt samen met nog enkele andere Spaanse gasten met ons mee naar de ambassade.
De Spaanjaarden hebben er zin, ze kennen de verhalen (het is voor hen de eerste keer) en hebben hoge verwachtingen van het buffet, de drank en het voetbal. Ze zijn enigzins enthousiast en wij hebben ons verhaal al klaar: we zullen het wel zien. Uiteindelijk is onze verdediging dit jaar minder goed en een gelijk spel zou al een winst zijn. Laten we er maar gewoon een gezellige avond van maken................

Als voorbereiding had ik op terugvlucht naar Riyadh meerdere Oranje T-shirts en hoedjes mee genomen. Elke collega die niets oranje had kon ik zo nog voorzien van een t-shirt of attribuut. Mooi, we stonden gesteld.

Op de ambassade was alles weer tot in de puntjes geregeld. Het buffet was weer too much, de drank liep lekker door en de stoelen stonden klaar voor het zwembad. Aan de overkant staat het grote scherm. Iedereen heeft perfect zicht. In totaal zijn er deze wedstrijd 110 bezoekers.
Zelf kan ik met dit soort wedstrijden niet zitten, te spannend ;-) en daarom blijf ik liever staan, aan de rand van het zwembad. kan je tenminste een beetje bewegen als het spannend wordt.

Nou het eerste doelpunt was natuurlijk een tegenvaller. Iedereen kent het verloop wel dus ik hoef niets te zeggen over die onterechte penalty, ook al had Spanje geen doelkans meer.
Het dak gaat er uit eindelijk toch vanaf zo vlak voor het einde van de eerste helft als Van Persie een Flying Dutchman uitvoerd, alles komt van de stoelen en sommige kijken mij heel raar aan, hahahaha ja die avond raak ik mijn stem deels kwijt, hahahaha. Wat een ontlading, wellicht een combinatie van deze revenge wedstrijd en de drukte die we in het werk hebben. Heerlijk even knallen ! met de collega's en onze Spaanse gasten. Ze kunnen het gelukkig aan en hebben heel duidelijk in de gaten dat het Spaanse team niet is wat het was. 1-5, wat een uitslag!!!

Het blijft lang onrustig in Riyadh maar om 01.30 uur gaan we naar huis. Onze chauffeurs komen luid toeterend aangereden en juichen met ons mee. Mooi!, je ziet terechte en gemeende feestvreugde. Wat een avond en zo onverwacht. Het gaat misschien nog een heel mooi WK worden.

Woensdag, Nederland Australie, ook weer op de ambassade want ik heb de hattrick kaart genomen. Alle drie de voorronde wedstrijden.

Nog wat foto's in chronologische volgorde van " aan tafel vol verwachting naar zure gezichtjes".. :-)
excusa Espana.

Waterleiding

Op de dag dat we naar de Wadi Namar zijn geweest zijn we eerst nog door gereden langs het waterstroompje om te kunnen zien waar het vandaan komt. Want als je rond kijkt is het best droog, zeg maar. We zijn er niet achter gekomen waar het vandaan komt. Al door rijdende kwamen we bij een viaduct dat 1 van de hoofdwegen vormt in Riyadh. Je moet je voorstellen dat dit gewoon een snelweg is in de stad Riyadh om van Noord naar Zuid te komen. Dit viaduct is daar onderdeel van.

Rijdend over de stoffige weg kwamen we ook langs de werkzaamheden van A.Hak, de Nederlandse aannemer (groen geel) die ook hier in Riyadh leidingen aanlegt. Ze hebben nog meer projecten hierin het midden-oosten maar deze waterleiding is toch wel spectaculair en dat vinden de werknemers zelf ook. De Hak mensen zitten ook bij ons op de compound en we komen ze regelmatig tegen op de feestjes in de ambassade of ze voetballen mee op dinsdagavond.

Dat het spectaculair is, is te zien op de foto's. Ze graven hier een "sleufje"  waar de nieuwe waterleiding in komt te liggen, daarna wordt die afgedekt met betonplaten. 1 leiding is al klaar en de tweede wordt momenteel gegraven en voorbereidt. Een mooi Hollands stukje aannemers werk.

                                      

 

 

Wadi Namar

Afgelopen dinsdag ben ik weer terug gekomen van 10 dagen vakantie en woensdagochtend ging de wekker weer om half 6. Dat is weer even wennen maar zo'n eerste dag gaat meestal nog wel. Bijpraten met collega's, wat mail weg werken, een paar besprekingen, niet al teveel en weer voorbereiden voor morgen, de donderdag. Laatste dag van de week alweer! :-). Vrijdag weer weekend. Even bijkomen van het vroeg zetten van de wekker.
Ik had me voorgenomen de vrijdag rustig aan te doen, het gebruikelijke ritueel. Uitslapen (ca. half 10), bakkie koffie, sjuutje, croissant en dan omkleden om te gaan sporten. 1,5 uur lekker aan de gang in de sportzaal en de hardloopbaan.
Enkele collega's hadden overigens het idee opgevat om 's middags te gaan picknicken bij een Wadi (waterpartij + groen). Het plan was om dat te doen op een nog onbekende plek.
Ik kon nog mee en aangezien picknicken niet echt heel vermoeiend is leek me dat wel een goed plan om mee te gaan. Iedereen zou wat meenemen zodat we met z'n vijven voor een hele middag meer dan voldoende bij ons zouden hebben. Mijn aandeel was een bus " la vas qui rit" en toastjes. Dit was meer dan genoeg en daarom ik nu 's avonds nog een kaasje bij de tv ;-)
Om 14.00 uur zijn we in de auto gestapt en naar de Wadi Namar gereden. Een waterpartij die wordt gevormd door een klein stroompje. Ze hebben er een aardige boulevard aangelegd maar ook hier is het helaas zo dat er weer overal troep ligt ondanks het feit dat er vuilinsbakken staan. (die overigens niet functioneel zijn hahahaha en op een hele onlogische plek staan). We hebben dus positie gekozen in de berm in de schaduw van de berg achterons want de temperatuur is ongeveer 41 gr, zo op het midden van de dag is enige schaduw wel lekker. Om ca. 1500 uur komen er in eens een 5 tal schoonmakers in rode pakjes aan gelopen die in eens alle troep gaan opruimen. He?, das nieuw..... en inderdaad ze pakken alles op en doen dat in plastic zakken. Natuurlijk niet zoals bij ons met een knijparm en een ring in de plastic zak, nee gewoon bukken en in een losse plastic zak opbergen.

Even denken, tuurlijk 16.00 uur komt iedereen weer naar buiten na het vrijdag gebed en dan trekken ze naar buiten en komen de mensen samen in de parken en wadi's. We houden de tijd een beetje in de gaten want we zijn al die tijd al alleen en inderdaad even voor vieren begint het drukker te worden met families. Er worden BBQ's opgezet, kleedjes uitgestald met verkoopwaar, speelgoed, eten, dranken, tasjes etc.
Het wordt gezellig..........  het is mooi geweest voor ons. We gaan !

Vijf uur gaan we terug naar de compound en hebben net afgesproken dat we nog wat gaan eten in de stad. Dat we dus om vijf uur weg gaan van de Wadi Namar is niet helemaal vreemd, voordat we terug zijn op de compound is het alweer gauw 18.00 uur. Lange broek aantrekken en dan weer de stad in voor het restaurant. 18.46 uur is het prayer time en dan willen we in het restaurant zijn anders komen we er  niet meer in voor 30 minuten (zonde van de tijd). We zijn op tijd binnen en kunnen alvast het drinken en het voorgerecht bestellen. Het hoofd gerecht is dan na prayer time ook zo'n beetje aan de beurt dus het loopt lekker door. 2100 uur staan we weer buiten, terug naar huis. Het weekend zit er weer op en we kunnen weer een nieuwe locatie afstrepen.

 auto wassen in het stroompje naar de Wadi. Het riviertje loopt over de weg door naar de onderdoorgang waar we hier staan

 

 

 

 

 we zien veel vis in de Wadi

 

 

 

 

 

 

 

Weer naar huis

Na 11 weken zit het eerste deel erop. Het is me mee gevallen maar het naar huis gaan lonkt, net als die vakantie die je hebt geboekt. Goh wat ben je aan die vakantie toe als het eenmaal zover is nou dat geldt hier ook, maal 2 !
11 weken, 6 dagen in de week en 10 uur per dag + de spetters, is te doen als je in de ratrace zit. Even de batterij opladen is echt wel nodig. Maar geen medelijden als ik je vertel dat onze chauffeurs, en misschien hoeven die niet zo heel hard te werken maar wel lang, al 3-4 jaar niet naar huis zijn geweest en hun gezin al die tijd niet hebben gezien..........
Goed, genoeg, ik ga er niet te veel over kwijt. Deze keer alleen een foto impressie van mijn heerlijke 10 dagen thuis :

 naar huis

 onderweg

 een nieuwe vriend in huis

 nu nog leeg, maar de familiedag was opkomst

 klaar maken voor de dressuurwedstrijd

 het publiek

undercover friend

 

 Britt 1e prijs, Tess 1e prijs !, de verdubbelaar. Papa trots. Hadden ze dit express gedaan ?

 uit eten bij UIT

 na UIT, binnen bij Tries

 verjaardag BBQ bij Menno

 ja,daaaaaaaag, eerst kauwen he?

 lekker varen met de meiden

 

 

 

en waar ik  geen foto's van heb:

avond vierdaags gelopen met Tess en Britt, 5km en 10 km

tandarts en notaris geweest, internationaal rijbewijs opgehaald

familiedag in de tuin gehad

kleine klusjes in huis gedaan

lekker bij de Japanner gegeten met Peter en Eef