maandag 31 maart 2014

Sporten

Het hardlopen gaat hier gelukkig ook lekker door, hoewel ik wel weer enige discipline op moet brengen. Ik heb geprobeerd buiten hard te lopen. Zowel 's morgens als s' avonds als de temperatuur goed te doen was, zo rond de 21-24 gr, maar dat viel toch nog erg tegen. Niet de warmte die parten speeldde maar de droge lucht is vervelend. Soms hangt er ook hele fijne stof(zand) in de lucht.

We hebben op de compound gelukkig een heel mooi sportcomplex waar ik binnen kan hardlopen. Er zijn twee banen van ca 300meter, 1 boven en 1 rond het voetbalveld. Goed gecondioneert, op een temperatuur van zo'n 18gr en een goeie ondergrond. Het was door het verende effect van de kunststofbaan wel even wennen en aanpassen.
Naast twee hardloopbanen kunnen we hier heel sporten doen, om ze maar gelijk op te noemen:
  • hardlopen;
  • voetbal;
  • zwemmen (binnen en buiten);
    • sauna;
    • turks stoombad;
    • bubbelbad;
  • tafeltennis;
  • badminton;
  • tennis;
  • squash
  • basketbal;
  • spinning;
  • judo;
  • (cardio-) fitness;
  • bowlen.
Alles staat ter beschikking en hiervoor hoeft niet extra betaald te worden, All-in zeg maar :-D
Het is erg lekker om 's avonds na het werken nog even met de verschillende FAST collega's nog even te sporten hetgeen ook leuk is om elkaar op een andere manier te leren kennen. Er is zelfs een soort van schema ontstaan. Zondag: squash, Maandag: basketbal, Dinsdag: voetbal, Woensdag: hardlopen, Donderdagavond: geen sport (weekend), zaterdag: hardlopen/fitness. Vrijdag proberen we aan het eind van deze weekenddag te gaan golfen. Lekker bezig dus.
Hieronder wat foto's van de sportfaciliteiten.






vrijdag 28 maart 2014

even binnen kijken?

het is vandaag vrijdag en ga zo naar het zwembad maar had nog wat tijd over voor een kleine blog. Misschien vindt je het leuk om even binnen te kijken?
Ik heb twee slaapkamers met bad en toilet, 1 keuken, een apart toilet bij de voordeur, een redelijk grote huiskamer en kleine tuin die uitkijkt op de compound muur. Geen overburen dus. Alles is voorzien van airco en we hebben een goeie wi-fi verbinding. Op de LCD tv ontvangen we wel 99 kanalen waarvan 1 Nederlandse zender namelijk BVN. net genoeg om na het sporten elke avond DWDD en het journaal te kijken. 2 weken geleden heb ik wat plantjes gekocht om het IKEA huis aan te kleden waardoor het iets gezelliger werd. Alle huizen zijn hetzelfde ingericht en compleet door IKEA voorzien, tot aan het linnen, handdoeken en badbadjes etc. Het is echt prima voor elkaar.

een paar foto's

  2X

 2X

1x, inclusief wasdroog combi,vaatwasser, magnetron en grote koelkast.

 1 uitzicht ;-(

donderdag 27 maart 2014

Eten

Zo weer een week voorbij, morgen vrijdag 28-3-2014 hebben we weer  een hele dag weekend. Heerlijk als de donderdagavond begint, namelijk even niks en morgen lekker uitslapen. Op donderdagavond doen we vaak ook boodschappen en als je geen boodschappen hoeft te doen gaan we meestal in de stad eten. Vorige week zijn we bijvoorbeeld naar de chinees geweest. Prima voor elkaar en handig die plaatjes op de menu kaart. En het was niet eens een slechte kok zoals op de aanduiding stond ;-(, Het smaakte zelfs nog eens naar chinees, zoals wij het kennen.

Vandaag moest ik nog wat boodschappen halen dus voor prayertime proberen de supermarkt te halen. Het was krap aan vanwege een roadblock en politiecontrole. We waren gelukkig op tijd en de bewaking bij de deur weet onderhand dat we rond 18.00 uur komen aan gesjeesd om op tijd binnen te zijn. Gelukkig had iedereen maar weinig nodig en hadden we de laatste kassa ook nog net te pakken. Voor Prayertime dus weer buiten en dat scheelt een half uur !
Omdat we daardoor op donderdag wat later thuis komen is, is het handig dat we een Burger King en een restaurant hebben op de compound. Op donderdag lekker uit eten en dan kook ik niet (meer).
Uhhh kook je de rest van de week dan wel?............. yep, ja je leest het goed, hij staat te koken. Met het ritme dat er nu is, is dat ook wel prettig en je wordt er ook niet zo dik van, elke dag bij het restaurant eten daar wordt je ook niet knapper van. Af en toe een hamburgertje zelf maken kan natuurlijk ook :-) maar dan wel de rest van de week biefstuk en groente

Wat is het ritme? :
ONTBIJT
yoghurt met muesli, verse bramen en blauwe bessen
of geroosterd brood met jam en een kopje thee

LUNCH
gesmeerde boterhammetjes (in een trommeltje) met kaas en worst
of kebab restaurant / Indisch / Italiaans

AVOND
groente, vlees, aardappeltjes (gebakken), macaroni, rijst(+groente/vlees)
en een toetje na

Je ziet het, het is net als thuis en bijna net zo lekker.

Morgen, vrijdag, eerst uit slapen, dan even bij het zwembad liggen en om 15.00 uur naar de stad. We gaan kostuums laten aanmeten.





 

woensdag 26 maart 2014

4e week, het gaat op werken lijken

Zoals was het te verwachten gaat ook dit project nu gewoon op werken lijken. De eerste nieuwigheden zijn er af en net als elk ander project en vooral de grote projecten spelen hier de uitdagingen die bij een dergelijke organisatie horen. Lekker zoekende naar het idelae en een ieder doet zijn best om het beste er uit te halen. Uiteraard met de beste bedoelingen. Maar stel je voor je hebt een combinatiewerk van 7 bedrijven uit 7 verschillende landen met dus 7 verschillende culturen. Smeedt hier maar eens een goed geoliede machine van.......... gelukkig hebben we nog even (5 jaar projectduur)maar iedereen doet zijn uiterste best ondanks dat het lastig is.

We hebben zins vorige onze nieuwe kantoortuin betrokken beneden in het gebouw, een stuk groter en rumoeriger en nog niet alles was al gereed. Even behelpen dus, maar het belangrijkste deed het in ieder geval, het koffie apparaat.

Gisteren en vandaag zijn de eerste dagen dat de dag te kort duurt hetgeen betekent dat ik lekker in het werk zit. We hebben een leuke club gasten en ook met de andere buitenlandse collega's gaat het goed. Vooral de gezamelijke buitenschoolse activiteiten zoals sporten en een feestje op de ambassade dragen bij aan de sfeer. Vandaag mijn eerste twee contracten afgerond, en door de handtekeningen ronde geloodst. Werkelijk geloodst want er moeten op elk formulier 5 handtekeningen komen van 8 verschillende mensen voordat het contract wordt verstuurd. Bijzonder zeg maar.

Sinds vorige week is ook besloten dat de organisaties van de verschillende metrolijnen zelfstandig gaan inkopen en dit niet meer gezamenlijk doen. Hiermee kan je wel meer zelf doen en meer je eigen gang gaan maar naar de leveranciers en onderaannemers toe is dat natuurlijk minder handig. We proberen elkaar op de hoogte te houden ten einde niet uitgespeeld te worden tijdens het inkooptraject. Gemeenschappelijke zaken worden nog wel centraal gedaan.

Merkte deze week ook dat als het prayertime is, het me eigenlijk niet meer opvalt. Je gaat aan het oproepen wennen, net als kerkklokken. Je kan het je denk ik niet voorstellen?

Afgelopen week zijn we in Riyadh, Batha sukh geweest, de Indiasche wijk. Daar werken en wonen vooral Indiers, Bengalezen, Nepalezen en Paki's. We werden daar echt aan gekeken omdat we zo'n beetje de enige blanken waren. Sommige staan je rustig een minuut lang aan te staren. Omdat ik kleren nodig had heb ik daar een aantal merkbroeken gekocht. Ja, gewoon in de winkel en uit de doos maar inderdaad voor heel weinig geld. Aanstaande vrijdag gaan we een pak op maat laten aanmeten voor grof geld............ jaaaa, dat gaat wel 60 hele euro's kosten. 2 weken later is het kostuurm dan klaar. Het leuke van de Batha is dat alle winkels met dezelfde artikelen ook allemaal bij elkaar zitten, kleermakers bij kleermakers, elektronica bij elektronica en autovelgen bij autovelgen. Mijn collega koopt vrijdag een mountainbike voor 120,00 euro en kan hij lekker rondrijden op de compound want die wordt ook steeds groter.

25 april gaan we een trip maken naar " the edge of the world" (einde van de wereld), een soort Grand Canyon midden in de woestijn. Het schijnt groots te zijn dus ik ben benieuwd. Deze week hadden we een fabriek bezoek en dat was een uur rijden buiten Riyadh en het moet gezegd worden, het is daar buiten toch wel mooi hoor, dus dat beloofd nog wat. Uiteraard komt daar een apart verhaaltje van .
O ja het bezoek aan de betonfabriek zal ik ook apart doen als je geintereseerd bent om terug te gaan naar de middeleeuwen, man o man ;-)

Ik heb onderhand mijn draai gevonden en het ritme lekker te pakken, met meer dan voldoende werk.

By the way, we hebben nieuwe auto's (nog wel met chauffeur). Als we in colonne de compound afrijden met 8 van deze witte auto's lijken we wel een UN delegatie.




 
 

woensdag 19 maart 2014

Slapen

Het slapen was in de eerste nachten nog even wennen en het waren korte nachten. Door elke dag te sporten in de sporthal of hardlopend buiten, ging dat gelukkig al snel goed. Elke dag om 05.30 uur op staan en 10 uur werken per dag zorgt er wel voor dat je snel een slaapritme krijgt.
Met twee uur verschil met Nederland is het raar als je om 23.00 uur naar bed gaat en in Nederland men nog wakker is (21.00 uur).
Voor ons Nederlanders is het nog wel te doen die 2 uurtjes. Onze Koreaanse collega's hebben het dan toch iets lastiger. We noemen ze tegenwoordig echter Chinezen, net zo makkelijk hoewel je toch wel verschil gaat zien na een tijdje.

Omdat de Koreanen nogal gedisciplineerd werken (ze doen precies wat hun leiding hun vraagt), afwijken is echt bijna onmogelijk, hebben ze het erg druk als wij Nederlanders met nieuwe en andere inzichten komen. Ze gaan en kunnen wel mee met de extra activiteiten echter hebben ze een bijkomend probleem, namelijk het thuisland. Als het hier nacht is, is het daar dag. Dan verzinnen de home-chinezen nieuwe opdrachten of willen allerlei antwoorden op vragen die geen toegevoegde waarden hebben. Van de collega's in Riyadh wordt verwacht dat ze zo snel mogelijk dan wel direct antwoorden, het gevolg is dat ze dus ook 's nachts aan het werk zijn en vooral onregelmatig.

Jullie weten dat ik ook een power nappie kan doen van ca 20 minuten om daarna dan weer helemaal fris te zijn. Hahahah de Koreanen zijn daar kampioen in en wij hebben er dan ook een sport van gemaakt om slapende Koreanen (Chinezen) te fotograferen. Eergisteren is het mij ook gelukt zo'n moment te vangen................ omdat mijn inkoop-Koreaan naast me zat in de auto (project bezoek)moest het een Selfie worden. Het was net even te warm voor hem en net iets te lang in de auto

Om een indruk te krijgen een kleine wall of fame (shame ;-D )




zaterdag 15 maart 2014

Boodschappen

Boodschappen doen we hier op maandag en donderdag. De reden hiervoor is dat we nog geen auto's hebben en we vervoerd worden met busjes en chauffeur. Als we de Iqama (jaar vergunning) hebben kunnen we de rijbewijzen gaan halen en komen de auto's. Schijnt een stuk voordeliger te zijn.
Nu rijden we dus na kantoor snel naar de Tamini of Carrefour (ja, die franse supermarche !). Waarom snel zal je zeggen ?, we willen namelijk voor prayertime binnen zijn. Tijdens prayertime gaan alle winkels dicht en komen we er niet meer in voor een half uur. Eenmaal binnen kunnen wij rustig door shoppen maar het personeel is knielen en niet in de winkel.
De supermarkten hebben hier alles. Verse groenten, diepvries, sausen, BBQ's, stoeljes, keukengerei, stekkers etc. Je kan het bijna  zo gek niet bedenken of ze hebben het wel. Tenminste in de Tamini. Bij de Carrefour gaan ze nog een stapje verder. TV's, magnetron's, frituuurpannen, I-pads, laptop, kleding, badmatjes en pollepels. Die laatste mistte ik nog vandaar.
Misschiein dat ik ergens volgende week een keer een kleine frituurpan koop, het bakken van de ribbelfriet in de koekepan is toch een hele uitdging hoewel ik er wel handig in wordt.

Onderaan zie je zometeen een foto's van de collega's. De laatste keer waren we iets te snel klaar met boodschappen doen en moesten we nog even wachten voor de kassa's want het personeel was nog niet terug. Wat wel lekker is dat ze hier in de supermarkten, inpakkers hebben die je boodschappen inpakken. Ja uitpakken is aan het eind van de band niet handig he?
Ze stoppen de boodschappen dan in kleine plastic tasjes. Het liefst in zoveel mogelijk plastic tasjes en dan ook heel erg onlogisch. Als je dan met je kar naar het busje loopt kan je vaak bij het inladen van de tasjes in de bus gelijk als drie tasjes bij elkaar stoppen. Scheelt weer een hoop ruimte en minder lopen.
In de supermarkt laat je de groente en fruit afwegen door een personeelslid. Die staat voor je klaar en pakt het voor je in. O ja de karretjes hebben hiergeen muntjes, dat hoeft ook niet want er is hier niemand die het karretje meeneemt. Simpel omdat er buiten weer personeelleden lopen die de karretjes terug zetten. Zo heeft een hoop mensen werk, hoewel, het zijn geen Arabieren die het werk doen maar vooral Paki's.

woensdag 12 maart 2014

de kantoortuin, droog

Het werken op het kantoor is anders dan we gewend zijn. We zitten hier in een kantoortuin en dat is behoorlijk rumoerig. De eerste dagen moet je er nog even aan wennen.
Telefoneren wordt ook gelijk een uitdaging want ga je hard praten dan kan iedereen lekker mee luisteren. Dat is ansich niet zo erg maar je collega gaat dan ook harder praten. De vergaderrruimtes zijn ook beperkt dus er wordt ook nog al eens bij de bureautjes vergadert in groepjes van 4 of 5 personen dat het geluidsniveau versterkt. Soms is het echt een kippenhok.
Sommige hebben daar een oplossing voor gevonden omdat ze de oorzaak niet konden weg nemen van het geluid hebben ze wat aan het gevolg gedaan................yep, gewoon gehoorbescherming opzetten, lekker rustig en je heb gelijk je eigen minikantoor!
Een alternatief is je koptelefoon inklikken in je laptop en lekker radio538 luisteren. Goed hoor internet radio. Hiermee ben je toch weer even in Nederland. Wel raar als het bij ons 08.00 uur is en Edwin Evers begint met " het is 06.00 uur in de ochtend......en weer een nieuwe dag".

Het uitzicht vanuit kantoor op de weg is de hele dag ongeveer gelijk, mooi weer, veel auto's en af en toe een pick-up die van de middenberm af getrokken moet worden.

Dat het buiten droog en stoffig (zand) is was bekend, echter door de airco binnen is het binnen ook erg droog. Veel water drinken dus. Hiervoor staan er op kantoor watercoolers waar lekker koud water uit komt. Je kent ze wel van die watertaps met twee kraantjes, koud en warm. In Nederland staan ze los en het warme tapkraantje is bij ons lauw en de het blauwe kraantje vaak ook.
Deze kraantjes zijn wel goed aangesloten..., en om nu de hele dag koud water te drinken dat leek mij niet zo'n goed idee dus de eerste keer dat ik lauw water wilde hebben mengde ik het half met lauw water. Toch nog voldoende koud dacht ik. Tot dat ik merkte dat er gewoon heet water uit kwam met als gevolgd warm lauw water, hahahahaha.

De koffie op kantoor is momenteel meer dan goed. Er staat een professioneel Nespresso apparaat. Het tappen duurt misschien iets langer maar dan heb je wel een heerlijke bak koffie. Alles duurt hier ook gewoon langer......... de bedoelde koffie apparaten zijn kennelijk onderweg en gaan deze Nespresso apparaten wel vervangen. Laat dit nog maar even langer duren in dit geval ;-)

Thuis op de compound is het oploskoffie van Nescafe, die stond al in de kast en die maak ik eerst op. Morgen weer boodschappen doen en omdat het potje op 1 bak koffie na leeg is zal ik nieuwe moeten meenemen. Zo eerst maar weer een boodschappenlijstje maken op de Iphone. Waar het digitale tijdperk allemaal goed voor is.

Boodschappen doen, maandag en donderdag is dat hier de vaste dag voor ons als expat. Weten hoe het er hier aan toe gaat in de supermarkt?............ oke, dan zal ik dat morgen vertellen. Nu ga ik koffie drinken.


 

dinsdag 11 maart 2014

Onderweg naar kantoor

De volgende ochtend dus vroeg. Omdat ik eerst de koffer heb uitgepakt en half twee ging slapen had ik maar 4 uurtjes geslapen. Vreemd genoeg was ik niet moe. Zal wel door het enthousiasme komen en al de nieuwe zaken die komen gaan. Om half zeven staan de busjes klaar met chauffeur, elk busje voorzien van 4 collega's (in totaal 5), rijden we naar het kantoor door het kale landschap van Saoedi Arabie. Kaal landschap, ja maar er is toch veel te zien. Geen gras zoals bij ons maar stenen, puin, afval en allemaal hopen. Het lijkt wel een maanlandschap. De wegen zijn al niet veel anders, daar waar er naast de weg allemaal hopen liggen met puin zo zijn er gaten in de weg. Er wordt dan ook niet hard gereden. Eenmaal in de iets meer bewoonde wereld, want de compound ligt een half uur buiten de stad ( zeg maar onbebouwde deel van Riyad, want alle wijken zijn al voor gekauwd met asfaltwegen en lantaarnpalen die s' nacht alvast branden), worden de wegen beter. Het rijden veranderd hiermee gelijk. We worden van alle kanten ingehaald, links en rechts. Onze chauffeur blijft netjes in het midden rijden (keep lane) en dat lijkt ook het veiligste. Je wordt van links en rechts gesneden , getoeterd en richting aangeven kennen ze niet. Een enkele keer komt er een mega grote amerikaanse pick-up voorbij vliegen die werkelijk 2 x zo hard gaat. O ja ze halen dan ook rechts in en gaan diagonaal naar de meest uiterste linkse baan. ( je ziet de amerikaanse achtervolgingen voor je?).
Aangekomen aan de rand van de stad (hier beginnen de kantoren), zien we het nieuwe zakelijke district dat in aanbouw is. Ze bouwen hier circa 25 wolkenkrabbers in 1 keer op, geen getreuzel zou ik willen zeggen. 1 van de metrolijnen komt hier straks uit, niet zo zeer voor de Saoedi werkende man want daar is de metro niet voor bedoeld want die zal niet uit zijn auto gaan, maar voor de vrouwen die steeds meer mogen gaan werken. De vrouwen werken hier veel in de zakelijke wereld en op deze manier kunnen ze reizen en werken. De metro zal dan ook bedoeld zijn voor de vele buitenlanders die hier zijn die hoeven dan geen Saoedi's rijbewijs te halen. Er werken bij ons op kantoor ook vrouwen (Spaans) en zij dragen de verplichte Habaija zonder hoofd bedekking, eenmaal buiten hoeven ze als westerse vrouw geen gezichtsbedekking toe te passen.

Wij blijven de komende tijd nog even rijden met onze eigen chauffeurs die ons overal naar toe brengen. Het is wel de bedoeling dat we als we de Iqama's hebben (jaar verblijfsvergunning) er auto's komen.

De chauffeurs is overigens ook wel een luxe gevoel. Als je ergens naar toe moet reserveer je een busje met chauffeur. Bijvoorbeeld je gaat lunchen met een paar collega's, busje brengt je weg en de chauffeur blijft netjes wachten. Aan het einde van de dag nog even boodschappen doen, chauffeur brengt je weg en blijft netjes op je wachten, dan nog even doorrijden naar een restaurant, idem, en elders een ijsje eten, idem, en dan naar huis. Half tien einde werkdag en de volgende dag staat om half zeven de chauffeur weer netjes op tijd voor de deur.

De eerste dag op kantoor heb ik enorm veel mensen een handje gegeven en veel namen gehoord. Mijn collega Jaap van Beek lijdt me rond en langs alle nationaliteiten. Leuk en spannend, het is begonnen !


maandag 10 maart 2014

de Saoedische Douane

Het vliegtuig uit ging goed en eenmaal in de hal aangekomen staan er verschillende rijen te wachten voor de douane hokjes. Bas was al eerder geweest en had een zogenoemde " re-entry". Ik heb een "first-entry" en heb het ingevulde formulier dat je in het vliegtuig krijgt in mijn paspoort zitten. Op aangeven van een geuniformeerde Saudi kunnen we allebei in dezelfde rij gaan staan.
Eenmaal vooraan in de rij gekomen blijkt de waarheid, voor zover die waar is, toch anders.
Dezelfde meneer in uniform laat mij wachten en laat eerst de re-entries door. Kan ik me iets bij voorstellen omdat die geen vingerafdrukken en foto's hoeven te laten maken. Na een minuut of 10 wachten blijkt het uniform mij naar een andere rij te sturen, waarom is niet duidelijk. Hij is de baas.
Twee rijen opschuiven. Daar aangekomen staat er een ander uniform die me verteld om helemaal naar de laatste rij te gaan. Deze laatste 4 rijen worden overigens allemaal bezet met Indiers, Filipijnen etc. Om maar gelijk te wennen aan de cultuur besluit ik niet achteraan te gaan staan en netjes voor te dringen. My boss het uniform heeft mij gezegd daar te gaan staan. Onderhand staat Bas te wachten op me en ik kook van binnen ( hahahaha rustig blijven, dit wist je van te voren)
Eindelijk mag ik ook mijn vingerafdrukken geven en een foto maken. Meneer het uniform achter de balie zit echter eerst tv te kijken op zijn mobiel, dit gaat wel even duren. Inderdaad, 10 minuten later heeft hij besloten een stempel te gaan zetten, pppfffffffff let it go................  ;-)
De koffer is geen probleem, die ligt al op de band en gaat zo door de douane. Saudi here we come.
Ibraheem staat ons al op te wachten en het is onderhand 00.24 uur plaatselijke tijd.
Die nacht, na het uitpakken van de koffer, ga ik om 01.30 uur naar bed. Morgen om 05.30 uur gaat de wekker voor de eerste werkdag.

zaterdag 8 maart 2014

de eerste week, spannend

Eindelijk is het dan zover en mag ik naar Riyadh vertrekken (4 maart 2014) voor Strukton International om te gaan werken in het FAST consortium. Dit consortium gaat het metronetwerk, groot ca 185 km, aanleggen in en rond Riyad. Voor lijn 6 zal ik hier de inkoop functie vervullen als Procurement Engineer. In totaal zijn er zes lijnen en FAST mag de lijnen 4,5,6 aanleggen.

Zaterdag 1 maart hadden we nog een heel leuke en gezellige afscheidsborrel (ik kom wel weer terug hoor) en kreeg ik veel Hollandse zaken, hahahaha. pindakaas, drop, boterbabbelaars en erg leuk een reistalisman!

Dinsdag was het vroeg op om op tijd op het vliegveld te zijn. Het afscheid nemen was voor iedereen moeilijk, zo'n eerste keer. Gelukkig weten we dat bij de traantjes ook hele leuke zaken horen, maar toch......
De paspoortcontrole gaat tegenwoordig met een digitale lezer als je een nieuw paspoort hebt. Dat ging lekker snel. Nog even zwaaien en er doorheen, richting de gate.
Bij de gate aangekomen, Bas van Aart bellen mijn collega waarmee ik samen zou vliegen. We kenden elkaar niet dus wie zou het zijn ?......... blijken we bijna naast elkaar te zitten, hahahah ik had al zo het idee.
In Londen weer door de verschillende controles en half uitkleden voor de metaaldetectoren. Clean.
Nu 2 uur wachten in een hele lege hal zodat Bas en ik even konden bijpraten. Eenmaal in het vliegtuig naar Riyadh bleek het bijna leeg te zijn. We zaten in het achterste gedeelte met 170 stoelen en slechts door 23 man bezet. Lekker languit slapen dus na het eten en de film.

Lekker uitgerust aangekomen in Riyadh wordt het spannend................ hoe zou het gaan bij de douane?

Morgen weer fff doortikken denk ik.............. nog even skypen, ja ja. Cliffhanger ;-)