De trip heet " the edge of the world" of te wel " de rand van de wereld". Het is ongeveer een 2 uur rijden van onze compound en dit keer hadden we een reisbureautje ingeschakeld. Handig want om de goeie plek te kunnen vinden is enige kennis van het ruige en zeer wijde gebied wel handig.
Voordat we bij de rand aankomen ga je eerst door een enorm uitgestrekt gebied dat omgeven is door kleinere bergen. Eigenlijk is de enorme vlakte 1 grote badkuip veroorzaakt door de bergen die erom heen liggen. Omdat de grond geen water door laat (veel rots en klei) is deze keihard. In het najaar kan het hier enorm en heel lang regenen waardoor het gehele gebied onderloopt en veranderd in 1 grote kokkelde massa. Je kon dit goed zien aan de bomen die in het gebied staan. Alle stammen en de onderste takken zijn allemaal afgeschuurd door het water tot op een hoogte van ca 2,5 m. Aan het begin van het gebied hebben ze voor de veiligheid een dam gebouwd om daarmee het enigzins beheersbaar te houden. Zelfs al voordat ze regen verwachten wordt dit gebied hermetisch afgesloten voor personen want het kan binnen enkele minuten levensgevaarlijk zijn.
Op onze trip werd er geen regen verwacht, hahah, gelukkig want ik had de zwembroek niet mee hier in de woestijn. Na een eind door de vlakte te hebben gereden stoppen we ongeveer in het midden. Even uitstappen in deze wijdse omgeving. We zijn alleen met de wind. Als je naar de grond kijkt kan je zien dat het eigenlijk zeebodem is, zeebodem van duizenden jaren geleden. We herkennen fossielen en koraal en verder poreus gesteente. We staan op de prehistorische zeebodem. Als we later bij de edge aankomen zullen we het nog meer begrijpen hoe het vroeger gegaan is.
We rijden door met onze 4x4 en komen dan eindelijk aan bij de "rand". We zijn de enige, mooi dus geen toeristen en we hebben het rijk alleen. We kunnen plaatjes schieten zonder dat we moeten opletten dat andere er op staan. We lopen naar de rand, Grand Canyon here we come..............
Waauuuuw, kippevel, dit is meer dan ik had verwacht. Wat stellen we dan eigenlijk maar weinig voor. We lijken wel mieren in dit natuurspektakel. We lopen langs de rand en kijken 500 m naar beneden.
Hier kan je ook goed zien dat hier heeeel vroeger veel water heeft gestroomd en dat door het gat dat in de rand is geslagen en heeuuule grote waterval is geweest.
We zijn ook nog even stoer en gaan op het randje zitten.......... mmhmmmm, dit voelt toch anders dan vroeger. Gauw terug want het blijft poreuze steen en als je goed kijkt kunnen er hele grote stukken afbreken en naar beneden glijden.
Na ongeveer 1,5 uur hebben rond geklommen gaan we terug naar de auto.
Op de linker foto staat Bart die mij fotografeert, naar boven. Mijn foto is naar beneden waar Bart staat. We hebben daar op het randje gezeten (heeeeel kort, hahahaha)
Onze gidsen hebben het Perzisch kleed al klaar liggen en we drinken Arabische thee. Heerlijk in de schaduw van de auto hebben we de lunch rond 15.00 uur, KSA sepcialiteit, rijst, groente en lamsvlees. Het is echt heerlijk.
Na de lunch ontmoeten we nog wat locals waar we ook daar weer worden uitgenodigd voor de thee. Tja nee zeggen is er niet bij want nu zijn wij de attractie. We moeten op de foto met ze, hetgeen wel vaker gebeurt door de bevolking. Gaan ze gewoon naast je staan alsof je een bekende BN-er bent, hahahah en nemen ze een foto. Even wennen zeg maar.
Als de schemer intreedt pakken we in want we moeten nog een heel stuk terug door de woestijn en donker is hier echt donker. Tevens zitten er nog een paar slechte stukken in het terrein waar we door heen moeten, zoals diepe droge beddingen en los zand waarin je kan komen vast te zitten. Ondanks het grote licht is het zicht in het donker toch beperkt en rijdt het erg moeilijk om de juiste weg terug te vinden. We zitten dan ook tot 2 keer toe vast. We hoeven gelukkig niet te scheppen. Met enige stuurmans kunsten komt onze gids er weer uit. Dan in de verte zien we het asfalt en de lantaarpalen weer. De bewoonde wereld is inzicht en we rijden weer naar de compound. De vrijdag zit er weer op en het was een mooi lang weekend. Dit keer was het echt lang want gisteren (donderdag) want gisteren was mijn visarun naar Dubai. Lekker op tijd erin, morgen weer een nieuwe week. De batterij is weer opgeladen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten