maandag 19 mei 2014

BBQ + Shisha

Even een ander onderwerp. Het eten is hier geen probleem. In de supermarkten hebben we alles en meer. Alleen geen varkensvlees. Een gebakken eitje met spek is hier net even anders en een goeie varkenssate is al helemaal niet te doen. Heerlijk op de barbeque........
Enkele collega's hebben een gezinshuis ( hun gezin schijnt een keer te komen als de Iqama's geregeld zijn, ooit) en die hebben dan ook een redelijke tuin bij het huis. Handig voor een grotere BBQ waar we met meerdere gebruik van kunnen maken. Altijd gezellig om onverwachts met elkaar te gaan BBQ-en.
Eerst boodschappen doen en de kosten gezamelijk delen. Eenmaal weer op de compound doet een ieder zijn ding waar die goed in is om onderdelen van de BBQ voor te bereiden. Binnen no time brand het vuur en hebben we shasliks, feta salade, pindasaus (van pindakaas) en steaks. En natuurlijk zelf gemaakte druivensap ;-). Een prima maaltijd en nog gezond ook, zeg ik hahahaha.
Zulke avonden worden altijd heel gezellig en meestal lopen later op de avond er nog wel andere binnen. Een kleine impressie.


het vuur brand net, in afwachting van.......

Naast de BBQ hebben we op een bijeenkomst ook kennis gemaakt met de Shisha, of te wel de waterpijp. Er zijn hier shisha huizen waar je naar toe kan gaan om thee te drinken en de shisha te gebruiken. Na mijn vakantie wil ik dat nog een keer gaan doen. Onderstaande foto is op een gezamelijke bijeenkomst, zo voor het buffet......  krijg je honger van, hahahaha




zondag 18 mei 2014

Projectbezoek P&R (2)

Afgelopen week hebben we weer een project bezocht. Dit keer van de prefab leverancier die we als laatste hadden bezocht. Het bedrijf met de geautimatiseerde carroussel voor betonproducten.
We waren te gast bij een main contractor (hoofdaannemer) die deze opdracht gegeven heeft aan deze leverancier. Een parkeer garage voor meer dan 3000 auto's, 5 lagen, per laag 600 auto's. De Employer (opdrachtgever) is de Saoedische luchtmacht, hoofdkantoor in het midden van de stad. Als je op google earth kijkt zie je midden in de stad een viegveld liggen, dit is het militaire vliegveld. Wij waren die ochtend te gast om dit project te bekijken. We werden hartelijk ontvangen door de main contractor. Na een uitleg hoe het de parkeergarage werd gebouwd en hoe ver ze waren zijn we naar buiten gaan. Bij elke uitnodiging of bezoek die we doen staat er altijd water en vruchtensapjes voor je klaar en er wordt dan ook echt verwacht dat je hier van neemt. Ze proberen je met alle egars te behandelen. Ook al heb je geen dorst, drinken is hier heel belangrijk dus drink ik meestal de vruchtensap op (vitaminen) en aansluitend het water voordat we naar buiten gaan, waar het zonnetje dan weer schijnt met een gemiddelde temparatuur van 35 graden.

De kwaliteit van dit project is gelukkig een stuk hoger dan wat we eerder bij de andere leverancier hebben gezien maar het blijft moeilijke theorie. De veiligheidsmaatregelen laten ook hier te wensen over. Geen hekken bij de randen, wapeningsstekeinden die niet zijn afgedopt en omhoog steken, ingestorte onderdelen waarover je kan struikelen ( wat dan ook een keer gebeurt :-( ), en overal rotzooi die niet is opgeruimd. Nee, het is niet wat wij gewend zijn maar dat weten we onderhand. We wennen er ook een beetje aan, maar leggen wel uit dat de eisen op ons werk velen malen hoger zullen zijn. er wordt eenstemmig geknikt. Dat is straks allemaal anders..........
We weten ondertussen beter. We zijn namelijk op lijn 4 begonnen met het verwijderen van de palmbomen en de aannemer die dat voor ons doet, knikte ook eenstemmig. Het zou allemaal goed komen en hij begreep precies wat de bedoeling was. Puntje bij het paaltje kon hij natuurlijk de benodigde gegevens, certificaten, keurings rapporten en ID's van mensen niet overleggen. Materieel werd afgekeurd en hij mocht dus niet starten. de eerste vertraging hebben we direct te pakken. Wij, in lijn 6, hebben ook een contract met hem maar gelukkig starten wij pas 1 juli!, hopelijk heeft hij dan zijn zaken voor elkaar.

Terug naar het project: Ook hier is het weer hetzelfde liedje, er lopen meer mensen van het project mee (7) dan bezoekers, wij.(3). Terug in de keet worden we weer voorzien van de nodige drankjes en krijgen we het aanbod dat hun engineerings afdeling graag mee denkt bij mogelijk probleemoplossingen op design gebied en na de gebruikelijke beleefdheden , dank betuigingen, lof uitingen gaan we al handen schudden richting de auto waar onze chauffeur ons weer naar kantoor brengt. Ik ben onderhand aardig goed geworden in het afsluiten van een bezoek. Doen we dat niet helder en duidelijk, dan kan het voorkomen dat we uit beleefdheid blijven zitten en dan kan het wel eens heeeeel lang duren voordat je weg bent. Die les hebben we al geleerd, dus we staan tijdig op en handen schuddend en knikkend gaan we naar buiten. De Saudi is een aardig en hartelijk volk op dit gebied.







vrijdag 16 mei 2014

Koningsdag in Riyadh

26 april in Riyadh, morgen is het Koningsdag en het feest vindt vandaag plaats. Wij zitten hier in Riyadh en het is de eerste keer voor me dat ik er met Koninginnedag (uuhh sorry, het blijft wennen), Koningsdag er niet bij ben. Raar, want deze dag vind ik altijd wel belangrijk, vol met vaste rituelen.
Vlaggen, oranje tompouzen, zes kamp in het dorp, bier aan het begin van de straat en aan het eind van de zeskamp. Het is de eerste (feest) dag dat we er niet zijn en dat we gewoon moeten werken.
Hier draait alles gewoon door en is het een gewone werkdag.
Om het het toch een beetje feestelijk te maken en het vaderland te "ondersteunen" heb ik mijn speciaal meegenomen overhemd aangetrokken. Het is de Spanjaarden zelfs opgevallen. top.


1 mei werd er door de NV Riyadh ( Nederlandse Vereniging Riyadh) de Koningsdag officieel gevierd. Handig want dat was namelijk op een donderdag, en vrijdag is hier een vrije dag. Het feest werd gevierd op de ambassade en had een officieel tintje: black tie en gala jurk. Oeps fff niet op gerekend net zoals mijn andere collega's. Een telefoontje later bleek dat het niet helemaal zo nauw werd genomen. Een kostuum was voldoende. Gelukkig had ik in de stad een maatpak laten maken dat perfect zou passen voor de avond. Alleen nog even een strikje scoren en ik was klaar.


Het Oranje bal 2014 kon beginnen. We hadden enkele spanjaarden uitgenodigd om mee te gaan en we hadden een kleine gezellige club. De avond begon met een kleine cocktail, bitterballen, rookworst en haring. ahhh heerlijk, even thuis komen. De rookworst was de avond ervoor pas binnen gekomen, begreep ik van het ambassade personeel. Varkensvlees he, dus dat was kennelijk een heel geregel geweest. Maar het was er, erg lekker en zeer gewaardeerd. Overigens was de drank tot tien uur gratis. Wijn en bier aan het 3 gangen buffet, prima verzorgd en meer dan voldoende.





Niet dat het wat uitmaakte dat de drank gratis was voor het buffet want na het buffet ging het betaald, net zo hard. Het werd dus al heel snel errrrruuggggg gezellig. Zeker door de band die was ingevlogen. Goeie en leuke muziek die de sfeer erg goed maakte. Als de band even pauze had, draaide een DJ door.

Plaatjes zeggen soms meer dan woorden !






De avond hebben we erg gezellig afgesloten. Links en rechts staan twee spanjaarden die we hadden mee genomen. Collega's van het werk. Ik zal geen namen noemen maar de meneer links van mij had erg genoten van het buffet maar nog meer van de drank. Gelukkig zat hij in de andere auto want onderweg naar huis kwam hij erg achter dat er onvoldoende ruimte was in zijn maag voor drank en buffet samen.............. 

Het was top en we hadden het er dagen er na, nog over. 














zondag 11 mei 2014

tot op het randje,........

Tot op het randje, letterlijk en figuurlijk dit keer. Een trip naar een van de natuurlijke schoonheden van dit land. Bij velen totaal onbekend (ook bij mij hoor voordat ik naar KSA vertrok) maar schitterend om er te zijn en als je daar voor het eerst staat, om kippevel van te krijgen (ondanks de 35gr).

De trip heet " the edge of the world" of te wel " de rand van de wereld". Het is ongeveer een 2 uur rijden van onze compound en dit keer hadden we een reisbureautje ingeschakeld. Handig want om de goeie plek te kunnen vinden is enige kennis van het ruige en zeer wijde gebied wel handig.

Voordat we bij de rand aankomen ga je eerst door een enorm uitgestrekt gebied dat omgeven is door kleinere bergen. Eigenlijk is de enorme vlakte 1 grote badkuip veroorzaakt door de bergen die erom heen liggen. Omdat de grond geen water door laat (veel rots en klei) is deze keihard. In het najaar kan het hier enorm en heel lang regenen waardoor het gehele gebied onderloopt en veranderd in 1 grote kokkelde massa. Je kon dit goed zien aan de bomen die in het gebied staan. Alle stammen en de onderste takken zijn allemaal afgeschuurd door het water tot op een hoogte van ca 2,5 m. Aan het begin van het gebied hebben ze voor de veiligheid een dam gebouwd om daarmee het enigzins beheersbaar te houden. Zelfs al voordat ze regen verwachten wordt dit gebied hermetisch afgesloten voor personen want het kan binnen enkele minuten levensgevaarlijk zijn.



Op onze trip werd er geen regen verwacht, hahah, gelukkig want ik had de zwembroek niet mee hier in de woestijn. Na een eind door de vlakte te hebben gereden stoppen we ongeveer in het midden. Even uitstappen in deze wijdse omgeving. We zijn alleen met de wind. Als je naar de grond kijkt kan je zien dat het eigenlijk zeebodem is, zeebodem van duizenden jaren geleden. We herkennen fossielen en koraal en verder poreus gesteente. We staan op de prehistorische zeebodem. Als we later bij de edge aankomen zullen we het nog meer begrijpen hoe het vroeger gegaan is.



We rijden door met onze 4x4 en komen dan eindelijk aan bij de "rand". We zijn de enige, mooi dus geen toeristen en we hebben het rijk alleen. We kunnen plaatjes schieten zonder dat we moeten opletten dat andere er op staan.  We lopen naar de rand, Grand Canyon here we come..............


Waauuuuw, kippevel, dit is meer dan ik had verwacht. Wat stellen we dan eigenlijk maar weinig voor. We lijken wel mieren in dit natuurspektakel. We lopen langs de rand en kijken 500 m naar beneden.

                                                                                                                                                                                                       Hier kan je ook goed zien dat hier heeeel vroeger veel water heeft gestroomd en dat door het gat dat in de rand is geslagen en heeuuule grote waterval is geweest.



We zijn ook nog even stoer en gaan op het randje zitten..........  mmhmmmm, dit voelt toch anders dan vroeger. Gauw terug want het blijft poreuze steen en als je goed kijkt kunnen er hele grote stukken afbreken en naar beneden glijden.



















Na ongeveer 1,5 uur hebben rond geklommen gaan we terug naar de auto.










Op de linker foto staat Bart die mij fotografeert, naar boven. Mijn foto is naar beneden waar Bart staat. We hebben daar op het randje gezeten (heeeeel kort, hahahaha)


Onze gidsen hebben het Perzisch kleed al klaar liggen en we drinken Arabische thee. Heerlijk in de schaduw van de auto hebben we de lunch rond 15.00 uur, KSA sepcialiteit, rijst, groente en lamsvlees. Het is echt heerlijk.

Na de lunch ontmoeten we nog wat locals waar we ook daar weer worden uitgenodigd voor de thee. Tja nee zeggen is er niet bij want nu zijn wij de attractie. We moeten op de foto met ze, hetgeen wel vaker gebeurt door de bevolking. Gaan ze gewoon naast je staan alsof je een bekende BN-er bent, hahahah en nemen ze een foto. Even wennen zeg maar.















Als de schemer intreedt pakken we in want we moeten nog een heel stuk terug door de woestijn en donker is hier echt donker. Tevens zitten er nog een paar slechte stukken in het terrein waar we door heen moeten, zoals diepe droge beddingen en los zand waarin je kan komen vast te zitten. Ondanks het grote licht is het zicht in het donker toch beperkt en rijdt het erg moeilijk om de juiste weg terug te vinden. We zitten dan ook tot 2 keer toe vast. We hoeven gelukkig  niet te scheppen. Met enige stuurmans kunsten komt onze gids er weer uit. Dan in de verte zien we het asfalt en de lantaarpalen weer. De bewoonde wereld is inzicht en we rijden weer naar de compound. De vrijdag zit er weer op en het was een mooi lang weekend. Dit keer was het echt lang want gisteren (donderdag) want gisteren was mijn visarun naar Dubai. Lekker op tijd erin, morgen weer een nieuwe week. De batterij is weer opgeladen.








zaterdag 3 mei 2014

projectbezoek P&R

Even terug in de tijd.......... fabrieksbezoek aan een prefab fabriek (de eerste) waar ze geen hal hadden en het terrein en werkwijze ons deed verbazen qua kwaliteit, veiligheid en orde en netheid. Om een goed beeld te krijgen en ons niet direct uit het veld te laten slaan hebben we toch ook een parkeergarage van deze fabriek bezocht. Ze hebben hier veel prefab gebouwen en parkeer garages die eigenlijk vrij eenvoudig en snel als legoblokken in elkaar worden gezet. Bedrijven met dergelijke fabrieken ontwerpen, tekenen, rekenen en leveren een dergelijke prefab garage turn-key op. Ondanks wat we hebben gezien zijn we dus ook naar een parkeer garage wezen kijken die bijna klaar was.

We werden weer netjes opgehaald en omdat de garage in Riyadh is waren we er zo. Midden in de stad tussen de huizen en tegen een universitair ziekenhuis stond de garage. Twee kelder verdiepingen onder grond en vier verdiepingen boven de grond. De garage was bedoeld om het parkeer probleem voor de buurt op te lossen, hetgeen werd veroorzaakt door het ziekenhuis personeel en ziekenbezoek.
Prima stukje werk in een zo krappe ruimte.

Wij keken dit keer alleen ergens anders naar, immers op onze locaties is ruimte genoeg.
Helaas moesten we ook hier constateren dat de eisen die zij stellen niet voldoen aan de eisen die wij hebben in ons contract met de Koning. Het past allemaal prima in elkaar en het is best mooi om te zien hoe eenvoudig het werkt en met een behoorlijk resultaat voor een doorsnee garage waar veel minder eisen aan worden gesteld. Helaas waren de onvolkomenheden die we bij de fabriek al zagen ook hier zichtbaar.
Zelfs de bliksemafleiders zaten gewoon los op de randen. Bliksemafleider draden zijn van koper en die liggen hier open en bloot op de rand. Ansicht misschien niet zo erg echter zijn wij gewend dat die de volgende dag geroofd zijn, en zo ook in Engeland mochten we begrijpen van onze Engelse collega. Als je nog eens kijkt naar de rand op het dak ( knie hoogte, 4e verdieping), dat is echt gekkenwerk en daar kuukel je zo 4 verdiepingen naar beneden. Enige veiligheidsproblemen zagen we ook hier weer opdoemen, zie steiger :-( . Misschien is het parkeernummer wel maatgevend in dit geval hahahaha. O ja en als het niet helemaal recht op de oplegpunten ligt smeer je het gewoon dicht. Verf er over , niemand die het ziet.
Wie weet trouwens hoe je "kelder" schrijft in het Engels??????

Enkele voorbeelden die we in de fabriek ook al hebben gezien.







Ongelukje

In de periode dat ik hier nu zit heb ik al meerdere ongelukken gezien, autowrakken langs de weg en vooral veel bijna ongevallen.
Kwamen we soms voorbij een ongeluk dat al even was geleden, we hebben ook al drie maal direct achter een aanrijding gezeten die " real time" gebeurde. En het is dan ook gelijk goed raak waarbij meerdere auto's betrokken zijn. Met een beetje geluk konden we de eerste keer er net tussen door om snel door te rijden, hierbij waren denk ik een stuk of 6 of zeven auto's betrokken. Toen we naar de "Heet cave" reden hadden we zelfs een stilstaande vrachtauto midden op de snelweg staan. Gelukkig was er ruimte naast ons om te kunnen uitwijken want in de eerste instantie heb je het niet direct in de gaten dat die vrachtauto stil staat!.Ze rijden vooral hard, zitten allemaal op elkaars bumper, halen links in over de doorgetrokken streep (4 rijbanen en dan de linkse vluchtstrook gebruiken als rijbaan) en als er ergens een gaatje tussendoor is kan dat ook nog wel. Hoezo niet rechts inhalen? het schijnt wel verboden te zijn overigens, maar ja als je ze niet zien.

Vorige week had ik een afspraak met een leverancier om naar een bouwkeet te gaan kijken. Daar zal ik de volgende blog meer over vertellen. Ook weer een verhaal apart, ppffffff.
In ieder geval wij onder weg richting Dammam. Aangezien er maar 1 hoofdweg van Riyadh naar Dammam gaat is die best druk. 4 banen breed en grote stukken alleen maar rechtdoor. Links en rechts alleen maar vlakland, roodbruin van het zand en af en toe een beetje groen. Het enige wat veranderd zijn de rondlopende kamelen. Dammam is overigens 400 km verder en veel Saudi rijden rustig even op en neer voor een afspraak.

Onderweg begon het op eens te remmen en het werd heel stoffig. Het leek wel of het ongeluk net gebeurd was. Even later werd de oorzaak duidelijk. Een klein vrachtauto'tje had zich letterlijk in de betonnen barrier geboord!. De bestuurder heeft echt geluk gehad want die stond al in de middenberm. Het vrachtauto'tje was helemaal aan de onderkant naar binnen geslagen en het is een wonder dat de beste man beide benen nog heeft ( degene met het bruine hemd rechts van de withemden). Oorzaak is waarschijnlijk geweest dat zijn lading is gaan schuiven en hem in onbalans heeft gebracht waardoor hij de auto niet meer heeft kunnen houden. Zijn lading bestond uit cementzakken van 50 kg per stuk die vervolgens over de gehele snelweg lagen. In Nederland wordt dan de weg afgesloten, hahahaha, hier rijdt iedereen gewoon door. Stoffig is het hier toch al........

Vandaag kregen we de autolijst om een auto uit te kiezen en het verzoek om een internationaal rijbewijs te regelen in Nederland. Je kan ook voor de chauffeur kiezen die je dan wel moet delen als je geen auto kiest. Tsja, .......... lastig ;-)