Vorige week hebben we een fabriek bezocht die het naar westerse standaard prima voor elkaar heeft, investeert in veiligheid en automatisering. Ze hadden zelfs een compleet computer gestuurde carroussel die de betonproducten produceert en naar de juiste plaats bracht.
Tevens hebben we opgeruimde werkplekken, instructieborden en werkoverleg plekken aangetroffen.
Als we verschillende personeelsleden aanspraken met dezelfde vraag kregen we overal wel min of meer hetzelfde antwoord zelfs als we de vraag iets anders inpakte kregen we de goede antwoorden.
prima voor elkaar dus. Een verademing. Het fabriek bezoek was in het kader van de P&R gebouwen, Park & Rides, parkeergarages bij de metrostations.
We hebben ook de onderzoekslaboratoria bekeken waar de betontesten werden gedaan en konden alle testrapporten bekijken. Het werd goed gedocumenteerd en de testen werden conform de normen uitgevoerd.
Het is wel grappig dat bij elk fabrieksbezoek er bij elke afdeling een manager komt uitleggen hoe zijn afdeling werkt. Niks mis mee en zo doen wij dat ook, echter deze meneer en de volgende meneer lopen vervolgens mee zodat de delegatie steeds groter wordt. En op den duur lopen er meer fabrieks medewerkers mee dan bezoekers, zoals wij. Je kan wel merken dat het toch wel bijzonder voor ze is dat wij "westerlingen", drie witte mannen, een bezoek komen brengen aan HUN fabriek. De behandeling is dan met veel respect en enige egards. Soms ongemakkelijk omdat wij ook gewoon ons werk doen, maar aan de andere kant ook wel leuk. De bouwheren van de Riyadh metro brengen een bezoek en daarom spelen we het spel ook maar mee, hiermee kunnen zij ook het beste mee omgaan.
We hadden twee verschillende fabrieken bezocht, na de 1e die van het vorige bericht. In totaal hebben we er nu 3 bezocht in oplopende kwaliteit. De tweede was ook goed ten opzichte van de derde (de beste), en dat stelt gerust.
Het laatste bezoek liep overigens wat uit en hadden we qua tijd verkeerd ingeschat. Tegen onze chauffeur hadden we gezegd dat het ongeveer 2 uurtjes zou duren. De chauffeur blijft dan netjes voor de deur wachten. Echter de fabriek was een ietsie pietsie groter dan we hadden gedacht en het liep dan ook behoorlijk uit. In plaats van 11.00 uur kwamen we rond 12.30 uur pas terug in de kamer van de directeur. En de goede gewoonte is dan dat het bezoek wordt uitgenodigd voor de lunch. Ik had onderhand behoorlijk honger maar gezien de tijd wilde ik ook terug naar kantoor. Even op navraag bij de directeur wat de bedoeling was met de lunch en of dat het lang zou gaan duren kon de directeur vertellen dat de lunch al klaar stond en dat we zo konden aanschuiven. Oke, ..... geen ritje naar een restaurant, gelukkig, want zou alleen maar langer duren. En achteraf waren we alle drie blij dat we niet bedankt hadden voor de lunch want dat had wellicht niet echt beleefd gebleken. Geen broodje of iets dergelijks maar een compleet buffet stond klaar om geserveerd te worden en het zou eeecchhhttt niet netjes geweest zijn als we weg waren gegaan. Een compleet buffet met per tafel een ober die het servet netjes op je schoot neerlegd. hhhhhh, jongens, jongens, het is leuk hoor maar oh,oh, oh toch ook ongemakkelijk als een oudere man je compleet staat te bedienen, alsof je de landheer bent. O ja en je glas leeg of je bordje leeg dan komt die gelijk aanvullen. Truc...... niet alles op eten of leeg drinken, hahahaha.
Uiteindelijk reden we met ons buikje vol om 13.30 uur terug naar kantoor en onze chauffeur had maar staan wachten :-(. Hij heeft zich echter niet verveeld want tijdens ons fabrieksbezoek heeft hij een lekke band vervangen in de brandende zon. Ja, het is inderdaad niet eerlijk verdeeld.
Een uur later waren we weer op kantoor en konden we zelf ook nog even aan de slag want de mailbox loopt in de tussentijd gewoon vol. Dus van half drie tot half zes mails weg werken en het bezoekverslag maken en verspreidden. p.s. het buffet staat niet in het verslag, niet verder vertellen he?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten