We moesten dus snel op zoek naar een bedrijf dat zowel gecertificeerde lassers kon leveren maar ook een welding engineer die welding procedures (lasvoorschriften) kon maken.
Lastig want die welding engineers die zijn er wel alleen die zitten vaak vast bij staalverwerkingsbedrijven en die mogen en kunnen weer geen mensen uitlenen.
Uiteindelijk was ik via een Saudi tussenpersoon bij Al Hajri Overseas terecht gekomen in Damman. Dit bedrijf kon zowel gecertifceerde lassers als een welding engineer leveren. Dat gaf goeie hoop echter je moet in dit land niks geloven voor dat je het gezien hebt.
Samen met een uitvoerder en onze hoofd QA/QC man zijn we naar Damman gereden om het bedrijf te bekijken, de welders (lassers) te zien en te zien werken en hun certificaten te onderzoeken.
Op aangeven van de tussen persoon zouden we ook op het Aramco terrein (olie industrie van de Saudies/Amerikanen) gaan kijken. Aramco is een van de opdrachtgevers van Al Hajri.
Eenmaal aan gekomen in Damman bleek het bezoek aan Aramco al een probleem te gaan worden ondanks de voortijdige aanmelding, paspoorten etc.Dat beloofde al veel goeds. NOT. En mijn onderbuik gevoel begon alweer op de komen. Dit kon wel weer eens een verloren dag gaan worden met allemaal wazige verhalen, onduidelijke afspraken die niet door gaan, zelfverheerlijkende prijzen die gewonnen zouden zijn ( prachtige bekers en beelden), windowdressing, presentaties van foto's en getallen om uiteindelijk zonder dat je echt iets hebt gezien weer 4 uur naar huis te rijden :-(
Eenmaal binnen in het kantoor begon het met het handen schudden, aller aardigstheden, alle BoBo's van laag tot de allerhoogste Arabier werden met alle egar en in volle Saudi klederdracht binnen geloost want ja, er waren drie heren van de Riyadh Metro bij hun in Damman op kantoor. Het is altijd weer leuk omdat mee te maken. Elke keer weer even cultuurschakelen.
Na de koffie met de te zoete koekjes werd ons de presentatie getoond. Even scherp doorvragen op de grafiekjes en de getallen, vragen naar de combinatie met de jaaromzetten en vooruitzichten en de complete window dressing ligt bloot. We kwamen uiteindelijk voor de lassers en de welding engineer maar nu bleek dat ze vooral service verleende voor grote bedrijven zoals complete household and facility management. En inderdaad daar hadden ze hele mooie groei in door gemaakt. Maar als je dan vraagt waardoor dat komt of wat ze daar dan aangedaan hadden dan bleek dat dit eerder kwam door het aannemen van grotere opdrachten en het inzetten van meer mensen dan door eigen inzet.
Na de presentatie gingen we dan naar de lassers kijken. En het werd letterlijk en figuurlijk naar de lassers kijken. Niet dat ze aan het werk waren. Nee die waren opgetrommeld op kantoor en ze stonden netjes op een rijtje, nieuwe overall aan (de plooi zat er nog in), nieuwe helmen, nieuwe veiligheidsschoenen ect. beetje schuchter kijkend. Ik had ons eerst even geintroduceerd, wat wij kwamen doen en dat wij ook een aantal vragen hadden en dat ze die vrij konden beantwoorden.
Wel weer grappig dat bij de eerste kritisch vraag ze dan naar het management gaan staan kijken en dat de marketing manager dan antwoord gaat geven.......... Nee, u houdt even de mond en onze lassers gaan antwoord geven. Dat vinden ze maar raar en we begrijpen het maar al te goed. Los van de kennis zijn de rangen en standen toch echt anders ingericht. In ieder geval het management heeft het goed voor met de lassers en na een aantal vragen komen we er via de lassers achter wat hun certificaten zijn, wat ze kunnen en wat ze niet kunnen, hoe de werkprocedures zijn en wie de voorman is. Verder hebben we nog wat rond gelopen op het kantoor en met wat kantoor personeel gesproken en ook nog op de financiele administratie gekeken naar opbouw van facturen etc.
Eigenlijk best een heel open verhaal.
Onderhand was bekend geworden dat Aramco niet door ging. We mochten het terrein niet op van Aramco. Waarom wist ik dat eigenlijk al?..... grappig dat je de signalen van te voren al opvangt voor dat het waarheid is. De zon schijnt hier altijd maar toch weten ze een hoop mist te creeren. :-)
Uiteindelijk zijn we dan maar naar het labourcamp gegaan waar het personeel van Al Hajri verblijft en slaapt. Vaak ook een goede indicator om te zien hoe men met personeel omgaat en wat de beleving van de mensen aldaar is.
Dit bleek uitermate oke, vergeleken met we al eerder hadden gezien. Samen met de gebouwen beheerder hebben we naar hun onderhoudssysteem gekeken, de certifcaten doorgenomen, de procedures doorlopen en dit bleek goed te kloppen. Ook met enkele steekproeven bleef het syteem overeind.
Uiteindelijk een prima bezoek, Jammer dat we lassers toen niet konden zien werken maar Al Hajri had voorgesteld op een lasploeg twee/drie dagen als proefperiode (gratis) in te zetten op het werk. De welding engineer zou dan de procedures maken en de lassers zouden de wapeninsgkorf herstellen en enig voorwerk doen op ons aangeven. Dit bleek een goeie zet en naar aanleidng van deze proefperiode en ons bezoek en de aangeleverde pre-qualificatie hebben we Al Hajri gecontracteerd.
Onderstaand enkele foto's hoe het personeel woont en leeft. Dit is boven gemiddeld ten opzichte van de standaard hier. Voor mij altijd maar weer een teken dat we soms niet altijd moeten klagen met wat we zelf hebben.
noodverzamelplaats
mededelingen bord
gang naar de kamers
deel van de gezamelijke eetkeuken
lockers
EHBO kastje
L-vormige open keuken
trainings lokaal
kamer voor (een) voorman(nen)
kamer voor arbieders
washok
drogers
noodaggregaten
blusleidingen
Na het bezoek zijn we met de mannen van Al Hajri nog gaan lunchen in het Holiday Inn in Al Khobar, dat tegen Damman aan ligt. Je blijft uiteindelijk de klant. Om half vijf reden we weer weg uit Damman met weer een rit van 4 uur voor de boeg. (het heb dit nu twee keer gedaan maar de volgende keer pak ik toch een hotelletje ). Riyadh Damman is een rechte weg door de woestijn en om 6 uur treed de duisternis in. Opletten geblazen. Het was weer een lange dag toen ik om 8 uur mijn appartement binnen stapte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten