Bayern Munchen - Al Hilal

Eigenlijk moet ik zeggen Al Hilal - Bayern Munchen maar ja de stand zou anders doen vermoeden.

Een collega kon twee dagen ervoor plotseling kaarten krijgen en heeft die direct via onze gezamelijk app aangekondigt. Je moest wel snel zijn want hij stond al voor de kassa.
Zaterdag 17-1-2015 zaten we dus om 19.30 uur in het King Fahd Stadium.

Het Koning Fahdstadion is een voetbalstadion in de hoofdstad van Saoedi-Arabië, Riyad. Het wordt gebruikt door het Saoedi-Arabisch voetbalelftal. Het stadion is gebouwd in 1987 en biedt plaats aan 67.000 mensen. Even een weetje

Het stadion is dan al wel in 1987 open gegaan het ziet er nog steeds tijdloos en modern uit. Het is best imposant. De wedstrijd werd deels gesponsord door Volkswagen en het lijkt er op dat VW meer voet aan de grond wil krijgen in KSA.

Met vuurwerk en veldgrote spandoeken werd de wedstrijd ingeluid en kwamen de spelers op.

Voor Al Hilal waren alle bekende en beroemde spelers er. Ik ben even een paar namen kwijt. Misschien dat er later op kan komen.............

Al Hilal is naast Al Shabab, een van de grootste clubs in Saoedi Arabie. beide clubs zijn gevestigd in Riyadh en een wedstrijd tussen deze clubs is dan ook een echte Derby, net als Ajax-Feijenoord. Een klassieker dus.

Mogelijk dat we in de toekomst daar ook een keer kaarten voor kunnen scoren.

Ook bij Bayern Munchen waren alle grote speles er: Robben. Lahm, Schweinsteiger, Ribery, Nooyer etc.

Wel grappig dat op het moment dat Schweinsteiger werd gewisseld zijn naam niet volledig werd omgeroepen. Alleen Steiger werd er gezegd, het woord Schwein werd weggelaten.

We hebben een aardige wedstrijd gezien, vooral de eerste helft was interessant. In de tweede helft had Bayern toch wel het grootste gedeelte van de ster spelers gewisseld en zakte de wedstrijd in.

Uiteindelijk zijn we een kwartier voor het einde van de wedstrijd weg gegaan. Het begon namelijk best koud te worden, ondanks een t-shirt, overhemd, en vest. Bij het uitlopen van het stadium heb ik zelfs nog mijn jas aangedaan.

Net buiten het stadion stak er ook nog een lichte zandstorm op.

Vlak bij de auto hoorde we toch nog op eens luid gejuich. Zou Al Hilal gescoord hebben?

We zullen het pas de volgende dag weten als we de krant lezen.

Uitslag : 1-4, Al Hilal -  Bayern Munchen.

 toagangsbewijs

 voor de ingang

 net binnen

 de constructie

 Hollands Glorie

 zoek de fout

 Robben in het midden, 

                                                                 balletje hoog houden

 niet helemaal vol

1. 
   

de donkere dagen komen er aan

Vandaag had ik een extra dagje vrij. De derde zaterdag na twee volle weken werken van 6 dagen in de week is tegenwoordig een vrije zaterdag. Tenminste als dat past in het projectteam schema, als het past in je eigen werkzaamheden en als je geen vakantie hebt of hebt gehad. De zaterdag mag ook niet aansluitend aan een andere vrije dag zitten of aan eenvakantie worden gekoppeld.
Vandaag is het zaterdag en ik heb alweer 3 volle weken gewerkt. In overleg kon ik deze zaterdag dan ook vrij nemen mede omdat het nu even iets rustiger is met mijn werkzaamheden. Iets rustige betekent hier dat je normaal je werk kan doen zonder dat er druk op de ketel staat.

Ik ben momenteel aan het wachten op een aantal offertes die moeten gaan binnen komen voor de funderingswerken van de tunnel ontgravingen. Dat is een behoorlijke complexe uitvraag en als alles binnen is zal ik dan ook daar weer mijn handen aan vol hebben. De volgende 3e zaterdag is dan ook maar de vraag of ik die dan vrij kan nemen. We zullen zien.

Voor nu is het in ieder geval lekker. Zoals je in vorige blogs hebt kunnen lezen zijn de winkels op vrijdag tot 16.00 uur dicht en kan je dus niet echt heel veel doen. Onze zondag zeg maar. Maar zoals vandaag is alles gewoon open op zaterdag. Dat geeft toch iets meer lucht en ruimte om iets te ondernemen.
Om 10.00 uur vanochtend moesten er nog een paar werklui komen voor de eindoplevering van de appartementen. De tijd had is zelf kunen doorgeven en heb je toch nog net even een reden om je bed uit te gaan. Om 08.00 uur was ik dan ook wel wakker en ben ik naar het binnen zwembad gegaan om wat baantjes te trekken. Heerlijk, dat was weer even geleden en dat ga ik dan ook weer meer oppakken. Het buitenbad is overigens vreselijk koud :-)
Daarna ontbijten en stipt op tijd stonden de mannen om 10.00 uur voor de deur. Kwartiertje later waren ze alweer weg. Prima voor elkaar. Even omkleden en dan naar de stad.
Plannen?: kapper en ramen blinderen van de auto. Als het goed is kan dat allemaal nog net voor prayer time (12.05 uur). En inderdaad. even de auto afgeven bij de auto shopjes en dan gelijk door lopen naar de kapper. Wel grappig want al die autoshops zijn eigenlijk gewoon winkeltjes. Pui er uit, rolluiken er voor en je kan je auto zo de winkel inrijden. Het pas net
De mannen zijn ongeveer een 3/4 uur bezig en dan hebben ze netjes alle ramen geblindeerd. Handig voor de veiligheid (zien ze niet direct dat je een buitenlander bent) en het wordt minder warm in de auto. De voorruit heb ik niet laten doen. Vindt de politie hier niet zo leuk als je in een controlefuik komt, Want dat gebeurt nog wel eens.

Anyway, lekker dagje geweest. Om half twee lag ik alweer bij het zwembad nadat ik nog even boodschappen had gedaan. De batterij is weer opgeladen voor de volgende 3 volle weken.

Trench digger

Over een paar maanden moeten we op de delen waar de tunnels komen, een open bouwkuip gaan graven. Hiervoor hebben we veel en groot materieel nodig en daarom zijn we nu al in de voorbereiding van het selecteren van geschikte onderaannemers die dat werk zouden kunnen uitvoeren.
In November zijn we op een werk van een van deze potentiele onderaannemers gaan kijken. Met name naar de inzet van een sleuvengraaf machine. Deze machines maken sleuven in de rotsbodem voor bijvoorbeeld kabels en leidingen. Maar met meerdere sleuven naast elkaar kunnen ze ook hele ontgravingen doen.

een Impressie van deze niet al te kleine jongen. (een van de grooste hierin KSA voor dit werk)

Labour camp

Aan de vooravond van de funderingswerken en het maken van de funderingspalen (mono pile met een diameter van 2.500 mm) bleek dat het laswerk van het funderinsgbedrijf aan de wapeningskorven onvoldoende was. Zelfs zo slecht dat er schade aan de wapeningskorf was. Hierdoor kon de wapeningskorf niet worden toegepast. Op aangeven van de toezichthouder bleek dat de lasser geen certificaten hadden om dergelijk werk te kunnen doen, darnaast bleek er geen lasprocedure te zijn zoals er in het hoofdcontract was opgelegd.
We moesten dus snel op zoek naar een bedrijf dat zowel gecertificeerde lassers kon leveren maar ook een welding engineer die welding procedures (lasvoorschriften) kon maken.
Lastig want die welding engineers die zijn er wel alleen die zitten vaak vast bij staalverwerkingsbedrijven en die mogen en kunnen weer geen mensen uitlenen.

Uiteindelijk was ik via een Saudi tussenpersoon bij Al Hajri Overseas terecht gekomen in Damman. Dit bedrijf kon zowel gecertifceerde lassers als een welding engineer leveren. Dat gaf goeie hoop echter je moet in dit land niks geloven voor dat je het gezien hebt.
Samen met een uitvoerder en onze hoofd QA/QC man zijn we naar Damman gereden om het bedrijf te bekijken, de welders (lassers) te zien en te zien werken en hun certificaten te onderzoeken.
Op aangeven van de tussen persoon zouden we ook op het Aramco terrein (olie industrie van de Saudies/Amerikanen) gaan kijken. Aramco is een van de opdrachtgevers van Al Hajri.
Eenmaal aan gekomen in Damman bleek het bezoek aan Aramco al een probleem te gaan worden ondanks de voortijdige aanmelding, paspoorten etc.Dat beloofde al veel goeds. NOT. En mijn onderbuik gevoel begon alweer op de komen. Dit kon wel weer eens een verloren dag gaan worden met allemaal wazige verhalen, onduidelijke afspraken die niet door gaan, zelfverheerlijkende prijzen die gewonnen zouden zijn ( prachtige bekers en beelden), windowdressing, presentaties van foto's en getallen om uiteindelijk zonder dat je echt iets hebt gezien weer 4 uur naar huis te rijden :-(

Eenmaal binnen in het kantoor begon het met het handen schudden, aller aardigstheden, alle BoBo's van laag tot de allerhoogste Arabier werden met alle egar en in volle Saudi klederdracht binnen geloost want ja, er waren drie heren van de Riyadh Metro bij hun in Damman op kantoor. Het is altijd weer leuk omdat mee te maken. Elke keer weer even cultuurschakelen.
Na de koffie met de te zoete koekjes werd ons de presentatie getoond. Even scherp doorvragen op de grafiekjes en de getallen, vragen naar de combinatie met de jaaromzetten en vooruitzichten en de complete window dressing ligt bloot. We kwamen uiteindelijk voor de lassers en de welding engineer maar nu bleek dat ze vooral service verleende voor grote bedrijven zoals complete household and facility management. En inderdaad daar hadden ze hele mooie groei in door gemaakt. Maar als je dan vraagt waardoor dat komt of wat ze daar dan aangedaan hadden dan bleek dat dit eerder kwam door het aannemen van grotere opdrachten en het inzetten van meer mensen dan door eigen inzet.

Na de presentatie gingen we dan naar de lassers kijken. En het werd letterlijk en figuurlijk naar de lassers kijken. Niet dat ze aan het werk waren. Nee die waren opgetrommeld op kantoor en ze stonden netjes op een rijtje, nieuwe overall aan (de plooi zat er nog in), nieuwe helmen, nieuwe veiligheidsschoenen ect. beetje schuchter kijkend. Ik had ons eerst even geintroduceerd, wat wij kwamen doen en dat wij ook een aantal vragen hadden en dat ze die vrij konden beantwoorden.

Wel weer grappig dat bij de eerste kritisch vraag ze dan naar het management gaan staan kijken en dat de marketing manager dan antwoord gaat geven.......... Nee, u houdt even de mond en onze lassers gaan antwoord geven. Dat vinden ze maar raar en we begrijpen het maar al te goed. Los van de kennis zijn de rangen en standen toch echt anders ingericht. In ieder geval het management heeft het goed voor met de lassers en na een aantal vragen komen we er via de lassers achter wat hun certificaten zijn, wat ze kunnen en wat ze niet kunnen, hoe de werkprocedures zijn en wie de voorman is. Verder hebben we nog wat rond gelopen op het kantoor en met wat kantoor personeel gesproken en ook nog op de financiele administratie gekeken naar opbouw van facturen etc.
Eigenlijk best een heel open verhaal.

Onderhand was bekend geworden dat Aramco niet door ging. We mochten het terrein niet op van Aramco. Waarom wist ik dat eigenlijk al?..... grappig dat je de signalen van te voren al opvangt voor dat het waarheid is. De zon schijnt hier altijd maar toch weten ze een hoop mist te creeren. :-)

Uiteindelijk zijn we dan maar naar het labourcamp gegaan waar het personeel van Al Hajri verblijft en slaapt. Vaak ook een goede indicator om te zien hoe men met personeel omgaat en wat de beleving van de mensen aldaar is.
Dit bleek uitermate oke, vergeleken met we al eerder hadden gezien. Samen met de gebouwen beheerder hebben we naar hun onderhoudssysteem gekeken, de certifcaten doorgenomen, de procedures doorlopen en dit bleek goed te kloppen. Ook met enkele steekproeven bleef het syteem overeind.

Uiteindelijk een prima bezoek, Jammer dat we lassers toen niet konden zien werken maar Al Hajri had voorgesteld op een lasploeg twee/drie dagen als proefperiode (gratis) in te zetten op het werk. De welding engineer zou dan de procedures maken en de lassers zouden de wapeninsgkorf herstellen en enig voorwerk doen op ons aangeven. Dit bleek een goeie zet en naar aanleidng van deze proefperiode en ons bezoek en de aangeleverde pre-qualificatie hebben we Al Hajri gecontracteerd.

Onderstaand enkele foto's hoe het personeel woont en leeft. Dit is boven gemiddeld ten opzichte van de standaard hier. Voor mij altijd maar weer een teken dat we soms niet altijd moeten klagen met wat we zelf hebben.

noodverzamelplaats

mededelingen bord

gang naar de kamers

deel van de gezamelijke eetkeuken

 lockers

EHBO kastje

L-vormige open keuken

trainings lokaal

kamer voor (een) voorman(nen)

kamer voor arbieders

washok

 drogers

 noodaggregaten

 blusleidingen

Na het bezoek zijn we met de mannen van Al Hajri nog gaan lunchen in het Holiday Inn in Al Khobar, dat tegen Damman aan ligt. Je blijft uiteindelijk de klant. Om half vijf reden we weer weg uit Damman met weer een rit van 4 uur voor de boeg. (het heb dit nu twee keer gedaan maar de volgende keer pak ik toch een hotelletje ). Riyadh Damman is een rechte weg door de woestijn en om 6 uur treed de duisternis in. Opletten geblazen. Het was weer een lange dag toen ik om 8 uur mijn appartement binnen stapte.

Uitgelogd en weer ingelogd

Pfffff, dat heeft lang geduurd
De laatste maanden van vorig jaar waren nogal druk. Zowel op het werk als prive. Hierdoor was er geen tijd, en heb ik ook geen tijd gemaakt, om aan mijn blogs te werken.
Als je je pagina als favoriet hebt staan, blijven je inlog gegevens natuurlijk gewoon staan tenzij je je cache geheugen een keer hebt opgeruimd.
Tegen de tijd dat ik weer aan mijn blog wilde gaan werken logde ik dus niet meer automatisch in.
Laat ik toch mijn inlognaam en wachtwoord niet meer weten...................

Pppfffff daar ben ik dan ook heeeeeeeel lang mee bezig geweest omdat weer voor elkaar te krijgen.
Verkeerde inlognamen, verkeerde wachtwoorden, herstellen van wachtwoorden, herstelcodes.
Niks hielp. Van ellende ben ik zelfs op forums gaan chatten om te zien hoe of ik toch nog op de een of andere manier op mijn eigen blog kon komen.
De wanhoop nabij zeg maar hahahahah.
En ik had ook niet elke dag zin om hele avonden te gaan zitten zoeken en inloggen om er maar weer op te komen.

Tot vandaag, bij toeval zie ik ineens een mail adres van mij zelf waarmee ik moest inloggen bij Gmail..... heeee? fffff chechen. ja hoor bij het derde wachtwoord BINGO.
Ik kon weer op mijn eigen blog komen waarvan je nu het eerste bericht weer leest.

Were back in business and got I something to tell you. So stay tuned and you will miss nothing.