Geen ontbijt op (in) bed, niet de meiden en Manuela die je wakker maken, geen kadootjes maar gewoon een normale dag. Niemand die het hier weet...................
Als ik op kantoor binnen kom is er toch iets anders dan normaal. Mijn bureau stoel is versiert en kennelijk hebben mijn collega's er toch nog aan gedacht. Leuk.
Het is toch een rare dag. Later heb ik Manuela aan de lijn en ook zij zegt het "dat je weet dat je met je verjaardag gewoon gaat werken", alleen nu is er geen gebak, slingers of bezoek. Het voelt toch raar.
Dit zijn nu precies die momenten die je van te voren niet kan bevatten hoe het voelt. Je hebt het er wel over als je nog niet vertrokken bent maar als het dan eenmaal zover is dan kan je pas de ervaring voelen.
Maar het wordt toch nog een feest. Die avond wordt er een Strukton diner gegeven en is de directie aanwezig. Leuk dat ze er aan gedacht hebben, hahahahaha
Er is een complete Bedouien tent opgezet met perzische kleden, kussen en waterpijpen. Er is een lopend buffet met Saudi gerechten. Echt een avond om af te sluiten met een goeie sigaar.
Tijdens de speech van de directeur over de toekomst en de start van Strukton International is er een grappig intermezzo. Bert Hoekstra (directeur) maant mij naar voren als jarige en er wordt "lang zal die leven" gezongen. Mwah, op die aandacht zaten we natuurijk nou niet echt te wachten maar afijn het verhaal is nog niet af. Jaap van Beek heeft de dag niet ongemerkt voorbij kunnen laten gaan en heeft een paar grappige cadeaus geregeld, een wasrek !, een koffiebeker voor in de auto! en een raam zonnenscherm voor in de auto!. Waarom grappig?, dat zal ik je vertellen als ik je weer zie :-).
Het is namelijk een lang verhaal en ik ga zo Studio Sport kijken :-)
Nog wat kiekjes van die dag:
Als we straks een keer thuis zijn zullen we het nog wel een keer vieren maar ondanks dat het geen echte verjaardag was, was het toch een leuke afsluiting met de collega's en de leuke cadeaus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten