Riyadh: Kuwait visit

Het was weer zover. Na 3 volle weken werken (na de vakantie) kwam de relaxation saturday er weer aan. Heerlijk een heel lang weekend van TWEE dagen. Maar gelijk ook een probleem !........
Wat ga je doen met die extra vrije dag???. Bahrein had ik al een aantal keer gedaan, Dubai ook vanwege de visuruns, Vliegen zat er fff niet in, Quatar te ver en om nu op de compound te blijven zag ik eigenlijk niet zo zitten.
Kuwait stond eigenlijk nog wel op de wensenlijst maar dat is 700 km rijden en omdat nu in je eentje te doen is waarschijnlijk niet heel verstandig.

Maar de oplossing was minder ver weg dan gedacht. Mijn collega Stephan Verhappen had namelijk ook een vrije zaterdag en was nog niet buiten KSA geweest of iets anders gedaan met zijn relaxation saturday dan rust nemen, op 1 avontuur na richting Al Hofuf. Kuwait leek hem dus ook wel wat en zo gezegd zo gedaan we plande een trip naar Kuwait :-)

Hotelletje geboekt, niet te duur maar wel een suite, hihihih. en redelijk in het centrum van Kuwait City. Donderdag nog wat te eten gekocht voor onderweg en voldoende water ingeslagen (15ltr). Van collega Wim kon ik de stalen jerrycan met 20 ltr benzine lenen. We moesten immers dwars door de woestijn. Je kan dan maar beter goed voorbereidt zijn.

Vrijdagmorgen zijn we om 06.00 uur gaan rijden. De navigatie had 5.1/2 uur rijden aangegeven maar het passeren van de grens is altijd een onzekere factor qua tijd.

Eerst de Dammam road op en dan links af naar boven de woestijn in. De snelweg was iets minder maar nog gewoon een 6-baans snelweg. Rustig de cruise control opvoeren naar 140 en de flitspalen in de gaten houden. Mooi, geen palen en 100 km buiten Riyadh zijn in de regel geen flits auto's of palen meer te herkennen. Doorpakken naar 160km/h.

De tank was vol dus tanken was voorlopig niet nodig. Onderweg zijn we twee keer gestopt voor een bakkie koffie. Aangezien we al een beetje in de middle of nowhere waren beland werd het bestellen van koffie bij een benzine pomp al gauw een nieuwe ervaring.Misschien zelfs wel gevaarlijk met gevaar voor eigen leven, hihihihihi (zie foto) Uiteindelijk verder gereden en de weg werd steeds smaller en van minder kwaliteit. Tot dat we op een kruispunt aankwamen en de navigatie aan gaf dat we recht door moesten echter er stond een heel groot boord " No entry for heavy Trucks", mhmmmmm dat voorspelt niet veel goeds. In het deel achter ons had de weg nog wel belijning ondanks de slechte kwaliteit maar het stuk voor ons waren ook de lijnen verdwenen. Toch maar de navigatie volgen.....
De omgeving om ons heen was helemaal vlak en alleen maar zand, zover als je kon kijken. Geen kip te zien en de snelheid was er onderhand ook wel wat uit. We reden niet harder van 120 km/h op een tweebaans soort van provinciaalse weg. Oja, en de weg was recht, kaars recht zover als je kon zien.
Na 10 minuten kwamen we uiteindelijk de eerste tegenligger tegen. We zitten dus goed (dachten we)

Het weer begon ook wat te veranderen. Er stak een windje op. Voordat we vertrokken had ik al wel wat Saoedies gesproken over de rit naar Kuwait en die hadden me al gewaarschuwd om op tijd weg te rijden. Het zou namelijk een stoffige en zanderige weg zijn met gevaar voor aanrijdingen met kamelen. Overdag dus rijden en vroeg weg, dat was het advies. Dat hadden we dus opgevolgd en inderdaad bij het opsteken van de wind kwam natuurlijk ook het zand. Zand dat horizontaal voorbij komt en er voor zorgt dat het er uit ziet als mist en ook als hopen stuifsneeuw op de weg blijft liggen. Oppassen dus. By the way, onderweg op de snelweg kwamen we ook nog overstekende kamelen tegen. Yep, op de snelweg.......... fff bijremmen dus want die wil je niet op de motorkap hebben.

Uiteindelijk was het een zeer mooie rit door de woestijn zonder problemen en werden we naar de kust geleidt om daarna verder richting het Noorden te gaan, richting grens. Eenmaal bij de grens was het gelukkig niet druk en gingen we er vrij snel door heen totdat we nog een visum moesten halen. Dan begint de bureaucratie van de loketjes, formuliertjes, stempels, kopietjes en zorgen dat je je eigen paspoort en Iqama weer terug krijgt. We hoefden niets te betalen hetgeen dan weer opvallend was. We waren er dus binnen een uur doorheen.

Op naar Kuwait city. Uiteindelijk waren we om 13.00 uur in het hotel, bovenste verdieping, suite met uitzicht over de stad. Even uitpakken en fff wat eten en toen de stad in. We hebben verschillende plekken bezocht (met de auto) high tea lunch aan de kust gedaan, markten (vis/fruit) en de haven bezocht. Koffie gedronken in de mall waar we tijdens de prayer zaten. Opvallend voor ons was dat de winkels gewoon open bleven tijdens de prayer. Alles ging gewoon door en niet zoals hier in KSA dat alles dicht gaat en het terras af moet of de winkel uit moet. What a relief.

s' Avonds hebben we heerlijk gegeten in een zeer modern restaurant waarbij de tafel fungeerde als entertaiment table. Het was 1 groot tablet waarop je de menu kaart had, bestellingen doorgaf, foto's en films kon bekijken of spelletjes kon spelen. Erg leuk. Wat ook opvallend was dat er geen family section was. Mannen en vrouwen zitten gewoon gezamelijk in hetzelfde deel vnan het restaurant en er was muziek. Twee zaken die hierin KSA niet denkbaar zijn.
Een min puntje misschien in Kuwait............. geen alcohol! dus een biertje of wijntje bij het eten zat er niet in. Ook niet in de hotels.

Na het restaurant zijn we terug gegaan naar hotel om voldaan te gaan slapen en als verwacht hebben we na een lange rit, site seeing en eten in een ruk doorgeslapen tot de volgende ochtend 1/2 11. Gauw nog even het ontbijt bestellen (tot 11 uur). Omdat het hotel geen restaurant heeft werd dit netjes als roomservice gebracht. Goed ontbijt en ruim voldoende.

De planning was om 12.00 uur weer te gaan rijden zodat we rond 6-7 uur weer in Riyadh zouden zijn. Zo gezegd zo gedaan. In 1 ruk doorgereden en niet meer gestopt en ondanks het wachten bij de grens waren we om 19.00 uur weer thuis.

Kuwait: been there, done that, no T-shirt....... deze kan van de bucket list.